________________
શ્રાવકવર્ગે સારો સત્કાર કર્યો અને આ પંજાબી મુનિઓના આચાર-વિચાર-ક્રિયા તથા શુદ્ધ પ્રરૂપણા વગેરે દેખીને શ્રાવકોના દિલ રંજિત થયા. યતિઓ ઉપરનો રાગ કંઈક મંદ થયો અને તેમનામાં તથા મુનિઓમાં રહેલું અપાર અંતર સમજાવા લાગ્યું. મુનિરાજ શ્રીબુટેરાયજીએ બે શિષ્યો સહિત સંવત ૧૯૧૧નું ચોમાસું ભાવનગર કર્યું. મુનિ મૂલચંદજી, અખેચંદજી નામના કોઈ યતિની પાસે પાલીતાણામાં અભ્યાસ કરતા હતા તેથી તેઓએ તે ચોમાસું પાલીતાણે જ કર્યું. આ ચોમાસામાં પાલીતાણામાં કોઈ કોઈ શ્રાવકો તેમના રાગી થયા.
ચાતુર્માસ પૂરું થયે મહારાજશ્રી ભાવનગરથી વિહાર કરી પુનઃ પાલીતાણે પધાર્યા. સિદ્ધગિરિની યાત્રાનો લાભ ફરીને પણ લીધો. પછી કેટલાએક દિવસ ત્યાં રહીને વિહાર કર્યો. મુનિ વૃદ્ધિચંદજીનો વિચાર શ્રીરૈવતાચળની યાત્રા કરવાનો થવાથી ગુરુમહારાજ પાસે આજ્ઞા માગી અને મુનિ પ્રેમચંદજી સાથે તેઓએ ગુરુની આજ્ઞાનુસાર જૂનાગઢ તરફ વિહાર કર્યો. મુનિરાજ શ્રીબુટેરાયજી, મુનિ મૂલચંદજીને લઈને બોટાદ થઈ લીંબડી તરફ પધાર્યા.
જૂનાગઢ તરફ જતાં માર્ગમાં મુનિ પ્રેમચંદજી સાથે પ્રતિક્રમણની ક્રિયાસંબંધી વાંધો પડ્યો. મુનિ પ્રેમચંદજીની શ્રદ્ધા ખરતરગચ્છ પ્રમાણે ક્રિયા કરવાની હતી અને મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીની શ્રદ્ધા ગુરુમહારાજ સાથેના નિર્ણત થયેલા
