________________
મહાવ્રતના પાલનમાં જેમ મંદ થયા હતા તેમ જ્ઞાનમાં પણ મંદ થઈ ગયા હતા. વૈદક અને મંત્ર-તંત્રથી ભોળા લોકોને પોતાના ઉપર રાગી કરવાનો ધંધો લઈ બેઠા હતા. શ્રાવકોની અણસમજને લીધે તેઓ પોતાના આ અયોગ્ય વર્તનમાં વધતા ગયા અને તેથી સડો પણ વધતો ગયો. મહાવ્રતની બાબતમાં તેઓના મનની દૃઢતા ન હોવાથી શિથિલ હતા, પણ જો જ્ઞાનમાં પ્રીતિવાળા રહી તે ઉદ્યમ શરૂ રાખ્યો હોત તો જૈનના પંડિત તરીકે પણ તેઓ કાંઈ લાભકર્તા થઈ પડત; પરંતુ તેઓના ઉપરીઓએ તેવો કાંઈ પણ વિચાર કરી ઉપાય યોજ્યા નહીં, તેથી હાલ દેખાતી કનિષ્ઠ સ્થિતિનો વખત આવ્યો.
પાલીતાણામાં ભાવનગરના શ્રાવક બહેચરદાસ વગેરે મળેલા. તેમને મહારાજજીના ગુણની કાંઈક પરીક્ષા પડેલી તેથી તેમણે ભાવનગરમાં આવીને એ નવીન પંજાબી મુનિઓની પ્રશંસા કરી હતી. એવામાં તેમને ભાવનગર આવ્યા જાણીને આગ્રહપૂર્વક શેઠને ડેલે રહેવા માટે તેડી ગયા. મુનિ પ્રેમચંદજી વ્યાખ્યાન વાંચતા હતા તેથી લોકો ખુશ થતા હતા, પરંતુ મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીએ તો સામાન્ય ઉપદેશથી અને સાધારણ વાતચીતથી શ્રાવકવર્ગના દિલનું આકર્ષણ કર્યું હતું. આ પ્રમાણે સુધરતી સ્થિતિ દેખીને મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીએ ગુરુમહારાજને રોશન કર્યું કે “આ ક્ષેત્ર ચાતુર્માસ કરવા યોગ્ય છે.” મહારાજશ્રી ભાવનગર પધાર્યા.
