________________
વિચારથી તપગચ્છ પ્રમાણે ક્રિયા કરવાની હતી, જેથી આ વાંધાનું છેવટ બંનેને જુદા પડવામાં આવ્યું. જુદે જુદે રસ્તે બન્નેએ વિહાર કર્યો. અજાણ્યો દેશ અને અજાણ્યાં ક્ષેત્રો હોવાથી મુશ્કેલી વધારે પડી, પરંતુ પૂછતાં પૂછતાં જૂનાગઢ પહોંચ્યા. તે વખતે અમદાવાદથી એક સંઘ ત્યાં આવેલો હતો અને તેની સાથે મુનિ કેવળવિજયજી અને તિલકવિજયજી નામના બે સાધુઓ હતા. મહારાજ પણ તેના સંબંધમાં રહેવા માટે સંઘનો પડાવ હતો ત્યાં આવ્યા અને આહારપાણી પૂર્વોક્ત મુનિઓની સાથે કરી ત્યાં જ રહ્યા. મુનિ પ્રેમચંદજી પણ તે જ દિવસે ત્યાં આવ્યા અને વૃદ્ધિચંદ્રજીની શોધ કરતાં ત્યા આવી સાથે જ ઊતર્યા. મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીએ મતભેદપણાના આવેશને જરા પણ મન પર ન લાવતાં આહારપાણી વડે તેમની ભક્તિ કરી. “મનનું મોટાપણું દરેક પ્રસંગે જણાઈ આવે છે.”
બીજે દિવસે પ્રાતઃકાળે ગિરનારજી ઉપર ચડ્યા. બાળબ્રહ્મચારી અને બાવીસમા તીર્થકર શ્રીનેમિનાથજીની શ્યામ મૂર્તિનાં દર્શન કરી બહુ હર્ષિત થયા. પર્વત ઉપર રાત્રિવાસો રહેવાથી અનેક પ્રકારની આશાતના થવાનો સંભવ લાગ્યો એટલે મુનિ પ્રેમચંદજી ઉપર રહ્યા, પણ પોતે તો સહસ્સામ્રવન જઈ આવીને નીચે ઊતરી ગયા. બીજે દિવસે ફરીને ઉપર ચડી તીર્થાધિપતિને ભેટીને પાંચમી ટુંકે જઈ આવ્યા. સંઘ બીજે દિવસે ઉપડવાનો હતો અને
