Page Text
________________
૧૫૦
જૈન તત્વજ્ઞાન સરળ ભાષામાં
આવી જાહેરાત સાંભળીને એક અભવ્ય આત્માએ તે પડકાર ઝીલ્યો.
દુશ્મન રાજાનું નામ ઉદાયી હતું. તે ચુસ્ત જૈનધર્મી હતો. દર પર્વતિથિએ તે પોતાના મહેલમાં મુનિઓને બોલાવીને તેમની નિશ્રામાં અહોરાત્રિનો પૌષધ કરતો. - આ રાજાના મહેલમાં બિન્ધાસ્ત પ્રવેશ અને નિર્ગમ માત્ર જૈન સાધુ કરી શકતા. એટલે આ ભાઈ જૈન સાધુ બન્યો. ગુર વગેરેની એટલી બધી વૈયાવચ્ચ કરતો કે ગુરુએ તેનું નવું નામ ‘વિનયરત્ન’ પાડ્યું.
બાર વર્ષનાં વહાણાં વાઈ ગયાં. ઓઘાની અંદર નાની છરી સંતાડી રાખી. રોજ બે વાર ઓઘો છોડવાની વિધિ કરવા છતાં એક પણ સાધુને છરીની ગંધ પણ આવવા ન દીધી.
બાર વર્ષે મુરાદ પાર પડી ગઈ.
ઉદાયી રાજાના નગરમાં ચાતુર્માસ કરવાનો અવસર મળ્યો. પર્વતિથિએ રાજાને પૌષધ કરાવવા માટે ગુરુએ વિનયરત્ન મુનિને સાથે લીધો.
રાતે ભરઊંઘમાં રાજાની ગરદન જોરથી દબાવીને ધોરી નસ ઉપર છરી ફેરવી નાંખી. થોડી જ ક્ષણોમાં રાજાના પ્રાણ નીકળી ગયા. સાધુ રાતોરાત ભાગી છૂટ્યો. સવારે ઊઠતાં પોતાનાં લોહી ભીનાં વસ્ત્રો જોઈને ગુરુને શંકા પડી. બધી વાતનો તાગ પામી ગયા. જિનશાસનની હીલના ન થાય તે માટે પોતે તે જ છરીથી આત્મહત્યા કરી લીધી.
પેલા ખૂની વિનરત્નને “અડધા રાજ'ની બક્ષિસ રાજાએ ન આપી. કેમ કે તેણે તે માટે અપનાવેલો માર્ગ નીચ કક્ષાનો હતો. તેને જંગલમાં ધકેલી દીધો. ,, (૫) પાલક મત્રી :
પાલક જૈન સાધુઓનો કટ્ટર દ્વેષી હતો. તેણે નગર-પ્રતિબંધ જાહેર કર્યો : હતો. છતાં કુંદકસૂરિજીએ પ00 શિષ્યો સાથે પ્રવેશ કરતાં તમામને પાણીમાં પીલીને મારી નાંખ્યા. આ અભવી જીવની કેટલી બધી ક્રૂરતા ?
(૬) પાલક રાજકુમાર :
શ્રીકૃષ્ણ રાજકુમારોને કહ્યું કે, “પરમાત્મા નેમિનાથ ભગવંતનાં દર્શન કરીને જે પહેલો આવશે તેને અશ્વત્નની ભેટ મળશે.
રાજકુમાર પાલક વહેલી સવારે અંધારામાં દોડ્યો. બધી વિરાધનાઓ બેપરવાઈથી કરી. જ્યારે બીજા રાજકુમાર શાંબે ઘરમાં બેસીને જ ભાવપૂર્વક પરમાત્માને જુહાર્યા.
| SR No. | 009166 |
| Book Title | Jain Tattvagyan Saral Bhasha ma |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandrashekharvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan |
| Publication Year | 2004 |
| Total Pages | 250 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |