________________
મોક્ષ છે. તેનો ઉપાય સર્વેવિરતિધર્મ
૧૨૫ જેને દીક્ષા લેવી હોય તેણે ગૃહસ્થજીવનમાં પરમાત્મભક્તિ (અષ્ટપ્રકારી પૂજા વગેરે સ્વરૂ૫) અત્યંત ભાવથી કરવી જોઈએ. પૂજા પૂર્ણ થયા બાદ મન મૂકીને નાચવું જોઈએ. પાપો ઉપર તીવ્ર પશ્ચાત્તાપ કરવો જોઈએ. રાવણ રાતે આરતી ઉતાર્યા બાદ ગૃહમંદિર બંધ કરીને પ્રભુ પાસે પોતાનાં પાપો બદલ ખૂબ ખુરતો હતો.
જો આત્મા ઉપર કોઈ ભયાનક દુઃખ આવી પડે અથવા તે ભારે જબરા દોષનું સેવન કરી બેસે તો તેનાથી ડરી ગયાના - બેકગ્રાઉન્ડ સાથે પ્રભુ પાસે દોડી જાય અને પ્રાર્થના કરે કે, “બચાવો, બચાવો... મને આ દુઃખમાંથી જ કે દોષમાંથી.” તો પ્રભુ સાથે તન્મયતા ખૂબ આવી જાય.
એક પણ બેકગ્રાઉન્ડ વિનાનું પ્રભુશરણ એ વાસ્તવિક બની શકતું નથી.
દ્રૌપદીએ કૃષ્ણનું અનન્યભાવે ત્યારે જ શરણ લીધું જ્યારે વસ્ત્રાહરણનું સંભવિત દુ:ખ પરાકાષ્ઠાએ પહોંચ્યું હતું..
રાવણ પરમાત્મા પાસે ખૂબ રડતો હતો અને એકરસ બનતો હતો. કેમકે તેના બેકગ્રાઉન્ડમાં તેનો કામદોષ, ક્રોધદોષ કે અહંકારદોષ હતો.
અઘોરી બાવાને જોઈને બી ગયેલો બાબો મમ્મીને કેવો ચોંટી પડે છે. બસ, આ રીતે પરમાત્મા સાથે અભેદ કરવો જોઈએ. અને તે માટે પૂર્વોક્ત બેકગ્રાઉન્ડ હોવું જોઈએ.
શ્રીકૃષ્ણ કુન્તીને કહ્યું, “ફોઈ ! તમે મારી પાસે કાંઈક તો માંગો. દુનિયા આખી મારી પાસે માંગે છે.”
કુન્તીએ કહ્યું, “અમારા સાત (૫ પાંડવો, દ્રૌપદી અને પોતે) ઉપર સતત દુઃખોની ઝડી વરસતી રહો. જો જીવનમાં ઘણા બધા દુઃખો આવતા રહેશે તો જ હે ભગવાન ! તમારું સ્મરણ અમને સતત રહ્યા કરશે. (વિઃ सन्तु नः शश्वत्)
પરમાત્માનો વિયોગ હજી પામી શકાય પણ વિસ્મરણ તો કદાપિ નહિ. - નરસિંહ મહેતાએ ભગવાન પાસે નખ્ખોદ માંગ્યું અને એ પ્રાર્થના બરોબર ફળી. થોડા જ સમયમાં પત્ની મૃત્યુ પામી. સાસરે ગયેલી દીકરી રાંડી, કુંવારો દીકરો ગાંડો થઈ ગયો. હવે એને કન્યા કોણ આપે ?
એક વાર મીરાંને લાગ્યું કે યોગીશ્વર અંતરમાંથી વિદાય થઈ રહ્યા છે. મીરાંને આ વિરહ બિલકુલ પરવડે તેમ ન હતો. તે બોલી,
“મત જા મત જા યોગી ! મત જા અગર ચંદનકી ચિતા જલાવું, અપને કો જલા જા.... મત જા...”