________________
૧૦૦
જૈન તત્વજ્ઞાન સરળ ભાષામાં
રહેતી નથી.
દુ:ખોથી કે દોષોની સતામણીથી ધ્રૂજી ઊઠીને આપણે તેના નાશ માટે અરિહંત-મા પાસે ધસી જવું જોઈએ. તેમાં એકાકાર બની જવું જોઈએ. દુઃખ કે દોષની તીવ્રતાના બેક-ગ્રાઉન્ડ વિના અરિહંત સાથે તન્મય થવું લગભગ અસંભવિત છે.
અઘોરી બાવાથી બી ગયેલો બાબો તેની માને કેવો છાતીસરસો ચોંટી પડે છે ? તો હવે સહુ બોલો : જૈનો અને અજૈનો! કે : “હે વીતરાગ સ્વરૂપ ઈશ્વર ! અમે અકામ અને અનન્યભાવે તારી ભક્તિ કરશું. તારે અમારા માટે (પુણ્યબંધ દ્વારા અને પાપકર્મક્ષય દ્વારા) જે કરવું હોય તે કરજે. તારે સુખ કે દુઃખ જે દેવાં હોય તે દેજે. બધું તું કરનાર છે માટે તે ગયેલા સુખને અને આવેલાં દુ:ખને - મહેમાન સમજીને અમારી લાખ લાખ સલામ છે.”
આ વાત રવીન્દ્રનાથ ટાગોરે કહી છે; Salute the life "244" that goes; Salute the life "E:" that comes because they come from Thee. (ઈશ્વર કે કર્મ) બસ, હવે તો એક જ વાત કે જે આવે તે બધું જ બરોબર છે. તે ઈશ્વરે મોકલ્યું છે. (કર્મબંધ દ્વારા) : તે કર્મે આવ્યું છે. તે નિયતિએ દીધું છે. આમાં કોઈ ફેરફારની ઇચ્છા નથી.
Everything is in order. જુઓ, કેવો સરસ રીતે ઈશ્વરકર્તુત્વવાદનો સ્વીકાર થયો ! સમન્વય થયો ! કેવું સુંદર કાર્ય થયું. !
હવે ઈશ્વરભક્તિથી પુણ્યોદય થઈને સુખ આવી પડે તો સૂક્ષ્મદૃષ્ટિથી કહો કે પુણ્યોદયે આવ્યું. સૂક્ષ્મદ્રષ્ટિથી અવશ્ય કહો કે પ્રભુએ મોકલ્યું.
ભગવાનની ભક્તિનું મુખ્ય કાર્ય પાપકર્મો અને પાપવાસનાઓનો ક્ષય કરવાનું છે. પણ તેની સાથે આડ-પેદાશ (by-product) તરીકે તે ભક્તિ પુણ્યાનુબંધી પુણ્યકર્મનો વિપુલ બંધ કરીને જ રહે છે. આમ પાપશુદ્ધિ અને પુણ્યવૃદ્ધિના બે કામ થાય છે.
શુદ્ધિથી સ્વને મુખ્ય લાભ થાય તો પુણ્યથી - પોતાના કારણે બીજા
