Page Text
________________
કર્ષે અંધકારાગ્રંથી અંધારું કરી નાંખ્યું તો અર્જુને પ્રકાશાસ્ત્રથી પુનઃ પ્રકાશ કરી દીધો.
એક વાર બન્ને ય ના રથોના ઘોડાઓ એવા ભડક્યા કે બન્ને સારથિઓએ મહામુસીબતે તેમને કબજે લીધા.
બે વચ્ચેના મહાસંહારમાં કચ્ચરઘાણ પામતી બંને સેનાઓ પલાયન થઈ ગઈ. હવે તે બે જ મહારથીઓ લડી રહ્યા હતા ત્યાં એકાએક કર્ણના રથનું એક પૈડું જમીનમાં ખૂંપી ગયું. મદ્રરાજ શલ્ય પોતે ક્ષત્રિય હોવાથી રથનું પૈડું હાથેથી ખેંચવા માટે લાચાર હતા. તેમણે ઘોડાઓને ખૂબ ઉછાળ્યા પણ કેમેય તે પૈડું બહાર ન નીકળ્યું. છેવટે કર્ણ નીચે ઉતર્યો. પૈડું કાઢવા માટે થોડો સમય યુદ્ધવિરામ કરવાની કર્ણે અર્જુનને વિનંતી કરી. અત્યંત દીનભાવે કર્ણ તેને કહ્યું કે, “હાલ હું નિઃશસ્ત્ર બનીશ. તારે યુદ્ધના નિયમ મુજબ મારી ઉપર શસ્ત્ર છોડવું નહિ.”
અંતે નિઃશસ્ત્ર કર્ણનો અર્જુન દ્વારા વધા એ વખતે મદ્રરાજે કર્ણને કહ્યું, “આવી દીન વાણી પરાક્રમી પુરુષ કદાપિ ન બોલે. દુર્યોધન આ સ્થળે હોત તો તે મરી જાત પણ આવા વચનો તો ન જ બોલત. તને સિંહ સમજીને સેનાપતિપદે નીમીને દુર્યોધને બહુ મોટી ભૂલ કરી છે એમ મને લાગે છે, કારણ કે તું તો સાવ શિયાળ જેવો છે.”
કર્ણમાં પોરસ ચડાવવાની વાત તો દૂર રહી પણ ભાણિયાઓને આપેલા વચન અનુસાર મદ્રરાજા તેને કટુ વચનો સંભળાવીને તેનું બળ તોડી રહ્યા હતા.
એ વખતે શ્રીકૃષ્ણે કર્ણને કહ્યું, “હે રાધેય ! નિઃશસ્ત્ર એવા અભિમન્યુને તમે જ બધાએ પૂરો કરી નાંખ્યો હતો કે નહિ ? માટે તારી કહેલી યુદ્ધનીતિ જો તારા માટે ન હોય તો અમારા માટે પણ નથી એ સમજી રાખજે.”
શ્રીકૃષ્ણ આગળ વધીને અર્જુનને કહ્યું, “અર્જુન ! તું શા માટે ઊભો રહ્યો છે? ન્યાય તો ન્યાય સામે જ હોય. અન્યાયની સામે તો અન્યાય લડાવવો એ જ જાય છે. તું ઝટ બાણ ચડાવ અને કર્ણને વીંધી નાખ. જો આ પળ ચૂકીશ તો તે તને ખૂબ ભારે પડી જશે, પછીથી કર્ણને જીતવાનું કામ ખૂબ મુશ્કેલ બની જશે.”
અને...અર્જુને જોરદાર બાણ છોડી મૂક્યું. કર્ણ વીંધાઈને ખલાસ થઈ ગયો. બાણના વેગથી તેનું મસ્તક છૂટું પડીને આકાશમાં ફેંકાઈ ગયું. તેના બે ય કાનના કુંડળો ધરતી ઉપર ફેંકાઈ ગયા. એ જ વખતે સૂર્ય આથમી ગયો. ભીમે તે બન્ને કુંડળી લઈને કુન્તીના ચરણે મૂકવા દ્વારા ચરણપૂજા કરી.
કર્ણ કુન્તીપુત્ર છે એ જાણીને યુધિષ્ઠિરની વેદના કર્ણના કુંડળોને જોઈને કુન્તીની આંખમાંથી દડદડ આંસુ પડવા લાગતાં યુધિષ્ઠિરે તેનું કારણ પૂછ્યું. કુન્તીએ કહ્યું કે, “તે કર્ણ તારો સગો મોટો ભાઈ હતો. મેં જ તેને ત્યાગતી વખતે આ કુંડલો કાનમાં પહેરાવ્યા હતા.”
મા ! તારે તેનો ત્યાગ શા માટે કરવો પડ્યો?” યુધિષ્ઠિરે પૂછ્યું.
એનો ઉત્તર આપતા કુન્તી શરમિંદા બની ગઈ એટલે બધી વાત શ્રીકૃષ્ણ વિગતથી સહુને જણાવી.
અરે મા ! તો પહેલેથી આ વાત કરવી હતી ને ? અમે અમારા સગા ભાઈ સાથે યુદ્ધ કરત જ નહિ.” યુધિષ્ઠિરે કહ્યું.
શ્રીકૃષ્ણ યુધિષ્ઠિરને કહ્યું, “ભાઈ ! કર્ણને તમારા પક્ષે લાવવા માટે મેં તેને બધી રહસ્યભરી ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
૧૫૬
| SR No. | 009165 |
| Book Title | Jain Mahabharat Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandrashekharvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan |
| Publication Year | 2004 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |