Page Text
________________
કેસમાં-એ રત્નજડિત હોય તો ય-સજીવ કાચબો તો કદાપિ રહેવું પસંદ ન કરે. એને તો કૂવાના ગંદા-મીઠાં જળ મધથી પણ મધુર લાગે !
મને ચર્ચિલનો એક પ્રસંગ યાદ આવે છે. તે પોતે કોઈ મેદાનમાં ભાષણ કરવાના હતા. તેમને સાંભળવા માટે હજારો માણસો તે મેદાન તરફ વાહનો દ્વારા ધસી રહ્યા હતા. ચર્ચિલ પણ ટેક્સીમાં બેસીને તે મેદાન તરફ જવા નીકળ્યા. રસ્તામાં તેમના મિત્રનું ઘર આવ્યું. તેને મળવાની ચર્ચિલને ઈચ્છા થતાં તેમણે ડ્રાઈવરને પાંચ મિનિટ માટે તે ઘર પાસે ગાડી થોભવી દેવા જણાવ્યું. પણ ડ્રાઈવરે તેમ કરવાની સાફ ના પાડતાં જણાવ્યું કે, “મારે મિ. ચર્ચિલનું ભાષણ સાંભળવાની ખૂબ ઉતાવળ છે માટે હું એક મિનિટ માટે પણ થોભી શકીશ નહિ.”
છેવટે નિષ્ફળ રકઝક કર્યા બાદ ચર્ચિલે ખિસ્સામાંથી એક પાઉન્ડ કાઢીને ડ્રાઈવરને બક્ષિસ (સુધરેલી લાંચ) આપી.
પાઉન્ડ જોતાંની સાથે ડ્રાઈવર બોલી ઊઠ્યો, “સાહેબ ! પાંચ નહિ, દસ મિનિટ હું અહીં થોભી જઈશ. આપ નિરાંતે આપનું કામ પતાવીને આવો.”
મહાવિચક્ષણ ચર્ચિલે તેને પૂછ્યું, “તો પછી પેલા ચર્ચિલના ભાષણનું તું શું કરીશ?” તેણે કહ્યું, “એવા તો કેટલાય ચર્ચિલ આવે અને કેટલાય જાય. મારે તેમનું કાંઈ કામ નથી.” જોઈ ને, પૈસાની કમાલ !
પેલા ગુજરાતી કવિએ પૈસા પાછળ પાગલ બનેલાઓને બિહામણાં પ્રેત જેવા, જીવતા જીવના હાડ-માંસ-લોહી ચૂસી લેનારા કહ્યા છે તે કેટલીક વાર ખૂબ યથાર્થ લાગે છે.
તેણે કહ્યું : “દોઢિયા ખાતર દોડતા જીવો, જુઓને જીવતાં પ્રેત !”
પેલા ઈસુએ પણ કહ્યું છે, “હજી કદાચ સોંયના કાણાંમાંથી ઊંટ નીકળી જશે પણ ધનલંપટ માણસ સ્વર્ગમાં તો કદાપિ નહિ જ જઈ શકે.”
ભૂવા જેવા ધર્મગુરુઓ ચ ધનરૂપી ડાકણને વશ જયારે ભીખ જેવાઓ પણ ધન(સત્તા, સંપત્તિ, સગવડો અને માનપાન)ના કારણે લાચાર બની જાય તો બીજાઓની તો શી દશા ?
સત્યને ગૂંગળાવી મારવા માટે, સાચાઓને દબાવી દેવા માટે આ રૂપાની ગોળીઓ આજે તો કેટલી બધી રામબાણ પૂરવાર થઈ છે !
સહુ કોઈ પોતાની ડાયરીમાં લખી રાખે કે જયાં સુધી હૈયામાં પ્રતિષ્ઠિત થયેલી ધનમૂચ્છની પ્રતિમાના ટૂકડે ટૂકડા કરવાનું કામ ધર્મસંસ્કૃતિના રક્ષક કહેવાતા સંતો શરૂ નહિ કરી શકે ત્યાં સુધી ધર્મસંસ્કૃતિના આદરેલાં તમામ કાર્યો અધૂરા જ રહેશે, એમાં સરિયામ નિષ્ફળતા મળશે.
હાય, આજે તો સંપત્તિની ડાકણના જ ડાકલાં ચારેકોર બજી રહ્યા છે ! ભૂવા કહેવાતા કેટલાક ધર્મગુરુઓ પણ એ ડાકણને વશ થઈ ગયા છે !
આર્યદેશની મહાનતા આ દેશ કેટલો મહાન કહેવાય કે જેને યુધિષ્ઠિર જેવા કૃતજ્ઞ પુણ્યાત્માઓ મળ્યા છે, જેને ભીખ જેવા પોતાની ક્ષતિનો ખુલ્લેઆમ એકરાર કરતા મહાત્માઓ મળ્યા છે અને દીકરા દુર્યોધનની કુપાત્રતાઓને સણસણાવીને સુણાવી શકતી ગાંધારીઓ મળી છે.
કમાલ છે આ દેશની પ્રાચીન આર્ય-મહાપ્રજાની !
અહીં થઈ ગયા કણાદ ! કદી ઈશ્વરનું નામ ન લે. મરતી વેળા ય નારાયણનું નામ ન લીધું, ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
૧૨૫
| SR No. | 009165 |
| Book Title | Jain Mahabharat Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandrashekharvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan |
| Publication Year | 2004 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |