________________
ઉપર જણાવ્યા મુજબ, ધનથી થયેલી મમતાનો નાશ કરવા માટે દાન, ન્યાયોપાત્ત વિત્તથી આપવું જોઈએ અને પોતાના માતાપિતાદિ ગુરુજનોની સંમતિપૂર્વક આપવું જોઈએ. આમ પણ અર્થના ઉપાર્જનમાં પ્રતિબદ્ધચિત્તવાળા (રાગી) ગૃહસ્થને કોઈ પણ લાભની પ્રાપ્તિ થાય તો તે બધું જ માતાપિતાને સમર્પિત કરી દેવાનું વિધાન છે. એટલે ધનનો માલિક પોતે ન હોવાથી પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે દાન કરી ન શકે. આપણે કમાતા હોઈએ તોપણ માતાપિતાની ઈચ્છા થતી ન હોવાથી તેમને પૂછયા વિના પણ દાન કરવાની સંમતિ અપાય નહિ. આવા વખતે ગમે તે રીતે માતાપિતાનો દાન માટે ઉત્સાહ વધે-એ માટે પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. નહિ તો અન્ત કમાવવાની પ્રવૃત્તિ પણ બંધ કરવી જોઈએ. આથી વિશેષ આ વિષયમાં વિચારવાની આવશ્યક્તા છે, જે પૂ. ગીતાર્થ ગુરુભગવન્ત પાસેથી વિચારી લેવું જોઈએ. ન્યાયોપાત્ત વિત્ત જ દાનમાં વાપરવાનો આગ્રહ હોવો જોઈએ. આજે આ વિષયમાં હદ ઉપરાન્ત છૂટ અપાય છે તે અનુચિત છે. એની પાછળ દાનધર્મ પ્રત્યેનો પ્રેમ કારણ નથી. પરન્તુ ગમે તે રીતે પોતે નક્કી કરેલાં કહેવાતાં શાસનપ્રભાવક કાર્યો પાર પાડવાની વૃત્તિ કામ કરે છે. અણસમજથી કોઈ વાર અન્યાયનું ધન આવી ગયું હોય તેને એકવાર પોતાના નામ વિના દાનમાં વાપરીને બીજી વાર અન્યાયનું ધન ગ્રહણ નહિ કરવાનો દઢ નિર્ણય કરી લઈએ-એ એક જુદી વાત છે. અને અન્યાયોપાત્ત વિત્તથી દાન કરવાની અનુમતિ આપવી-એ જુદી વાત છે. બે નંબરના પૈસાએ બે નંબરનો વહીવટ ધાર્મિક ટ્રસ્ટોમાં ઘાલ્યો.
