________________
(૮૭) ક્ષપણક એટલે પાખંડી ભિક્ષુ જાણો. અને એ અર્થ જૈનધર્મપરની ટીકા-- કારની સ્વાભાવિક ઈર્ષ સૂચવે છે.
વળી તેને માટે કોઈ એવી શંકા કરે છે, એ બસ ક્ષણિક તે પાતાળભુવનમાં રહેનારો નાગ દેવતા હો, કેમ કે, તે પછીના પાઠમાં તે નાગદેવતાને લગતું વર્ણન આપેલું છે, કે જેણે નગ્ન ક્ષપણુકનું રૂપ ધારણ કર્યું હતું તે શંકાનું સમાધાન એવું છે કે, તેવા રૂપવાળા જેન સાધુઓ જે તે સમયે વિ. વિમાન ન હોય તે, તેવું રૂપ શીરીતે ધારણ કરી શકે ? એવી રીતે તે ઉકે જૈન સાધુ જેવાથી જૈનધર્મ વ્યાસજીના વખતમાં તો શું ? પણ વેદસંહિતાની પણ પહેલાં વિધમાન હતું.
મસ્ય પુરાણના ચોવીસમાં અધ્યાયમાં પણ એ પાઠ છે કે, गत्वाथ बोधयामास, रजिपुत्रान् बृहस्पतिः । जिनधर्म समास्थाय, वेदबाह्यं स वेदवित् ॥ १ ॥
ઉપરના કને એવો ભાવાર્થ છે કે, બૃહસ્પતિએ રજિપુને એવો બધ આપે કે, તમો સર્વે જૈનધર્મના આશ્રિત થઈ જાઓ? એટલું કેહીને બૃહસ્પતિજી પણ વેદમતથી જુદા જૈનધર્મને અનુસરતા રહ્યા.
એવી રીતે વેદવ્યાસથી પણ જૈનધર્મ પહેલાં વિદ્યમાન હતા, તેમાં કંઈ પણ શંકા રહી નથી. વળી ઉપરના લેકથી તે વેદશ્રુતિઓથી પણ પહેલાં જૈનધર્મ વિધમાન હતું, એમ ખુલ્લી રીતે સાબિત થયું છે. કારણ કે, જે બૂ હસ્પતિએ રજિપુને જૈનધર્મ અંગીકાર કરવાનું કહેલું છે, તે બૃહસ્પતિની સ્તુતિ વેદની શ્રુતિઓમાં કરવામાં આવેલી છે. એવી રીતે બહપતિ વેદોની પહેલાં હતા, અને બૃહસ્પતિની પહેલાં જૈનધર્મ પણ વિદ્યમાન હતો. યજુર્વેદસંહિતાના પહેલા અધ્યાયની પચીસમી શ્રુતિમાં લખ્યું છે કે,
"वाजस्य नु प्रसव आबभूविमा च विश्वा भुवननां सर्वतः स नेमिराजा परियाति विद्वान् प्रजापुष्टि वईमाना अस्मे स्वाहा "
ઉપરની કૃતિમાં જૈનેના બાવીસમા તીર્થંકર શ્રી નેમિનાથજીની સ્તુતિ કરેલી છે. પણ જૈનધર્મપરની ઈર્ષાને લીધે તેના ભાષ્યકારોએ તથા દયાનંદ સરસ્વતીએ પનામ ને અર્થ વિપરીત કરેલ છે.
તૈતરીય આરણ્યકના પહેલા પ્રપાઠકના પહેલા અનુવાદની શરૂઆતમાં શાંતિ માટેના મંગલાચરણમાં લખ્યું છે કે,
[ગીતાર્થ ગંગા જ્ઞાન ભં Juan DUCIDIEL
Aho ! Shrutgyanam