Page Text
________________
(૮૬) વ્યાસજીએ શંકરસ્વામિને સમ્મતિ આપી કે, તમોએ ભાાં રચેલાં સુત્રો પર જે ભાષ્ય રચ્યું છે, તે મારા અભિપ્રાય સમાન છે. વળી મારાં તે સૂત્રો પર બીજા પણ ઘણાં ભળે રચાશે, પણ તેમાં ભાષ્યની તુલના કરનારું કઈ પણ ભાષ્ય થશે નહી, કેમકે, તમે સર્વજ્ઞ છો !” એવી રીતે મૂળસૂત્રોના રચનાર વ્યાસજી, અને તેના પર ભાષ્ય રચનાર શંકરસ્વામી, બન્ને એક સમયે થયા છે, અને એકબીજાને મળેલા પણ છે. હવે જે તે મૂળસૂત્રોમાં રહેલું સમભંગીના ખંડનવાળું સૂત્ર વ્યાસજીએ ન બનાવ્યું હોય, તે તેમને મળેલા શંકરસ્વામી તે સૂત્રપર ભાષ્ય કયાંથી રચી શકે? આ ઉપરથી સ્પષ્ટ રીતે સાબિત થાય છે કે, તે સપ્તભંગીને ખંડનવાળું સૂત્ર વ્યાસજીનું જ રચેલું છે ; તે માટે ખાતરી પૂર્વક સાબિત થાય છે કે, વેદસંહિતાની પહેલાં જનમત વિધમાન હતો.
મહાભારતના આદિ પર્વના ત્રીજા અધ્યાયમાં પણ નીચે પ્રમાણે પાઠ છે.
" साधयामस्तावदित्युक्त्वा प्रस्थितोत्तंकस्ते कुंडले गृहीत्वा सोपश्यदथ पथि नग्नं क्षपणकमागच्छंतं मुहुर्मुहुर्दश्यमानमदृश्यमानं
ઉપરના પાઠમાંથી એ ભાવાર્થ નિકળે છે કે, ઉત્તક નામને વિદ્યાર્થી ઉપાધ્યાયની સ્ત્રી માટે કુંડલ લેવા ગયો, એટલામાં માર્ગમાં ખિસાથે તેને વાર્તાલાપ થયે, અને કંઈ પણ કારણ વિના ઉત્તર કે પષ્યને આંધળા થવાનો શ્રાપ દીધે. તેના બદલામાં એિ ઉત્તકને પણ શ્રાપ દીધો કે, તું સંતાન રહિત થજે. અંતમાં તેઓ બન્નેએ શ્રાપાભાવને નિશ્ચય કરીને કુંડલ લઈને ઉત્ત કે વારંવાર દૃશ્યમાન અને અદૃશ્યમાન એવા નગ્ન ક્ષપણકને આવતો જોયો.
ઉપરના લખાણથી એવું સિદ્ધ થાય છે કે, વેદસંહિતાની પહેલાં પણ જનમત વિદ્યમાન હતું. કારણકે, નગ્ન ક્ષપણુકથી જૈનના નગ્ન સાધુ સિદ્ધ થાય છે.
જનમતમાં સાધુઓ બે પ્રકારના હોય છે, એક સ્થવિરકપી અને બીજા જિનકપી. જિનકલ્પી સાધુઓના આઠ ભેદ છે. તેમાં એક પ્રકાર
એ પણ છે કે, જે રજોહરણ અને મુખત્રીકા સિવાય બીજું કંઈ પણ વિએ રાખતા નથી, અને હમેશાં જંગલમાં પોતાને નિવાસ કરે છે.. . વળી તે પાઠ ટીકાકાર નીલકંઠજી પણ એવો અર્થ કરે છે કે, નગ્ન
Aho ! Shrutgyanam
| SR No. | 009123 |
| Book Title | Jain Dharm no Prachin Itihas Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hiralal Hansraj |
| Publisher | Shravak Hiralal Hansraj |
| Publication Year | |
| Total Pages | 202 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |