________________
(34)
સંઘે તે બાને કહ્યું કે, તમે તે તમારા પુત્ર ગુરૂમહારાજને આપે? તેથી તમેને ઘણું પુણ્ય થશે તે સાંભળી લાતુર થએલી તે ખાઇએ પેાતાના સેહામણા પુત્ર ગુરૂમહારાજને સમર્પણ કર્યો. ગુરૂમહારાજ પણ તે ખાળીકને લેઈ કર્ણપુરીમાં આવ્યા, અને ત્યાં ઉદયન મંત્રીને ઘેર રહી તે બાળક ત્રિધાભ્યાસ કરતા થકા વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યા.
હવે અહીં જ્યારે ચાચેાશાહ ઘેર આવ્યે ત્યારે પોતાના વહાલા પુત્રને નહીં જોવાથી તેણે સ્ત્રીને પૂછ્યું કે, આજે ચગદેવ ક્યાં ગયા છે? ત્યારે સ્ત્રીએ કહ્યું કે, મે તે! તે પુત્ર ગુરૂમહારાજને આપી દીધા છે. એવી રીતનાં વિષ સરખાં કડવાં વચન સાંભળ ચાચે ગુસ્સે થઇ સ્ત્રીને કહ્યુ કે, અરે ! મા ગણી રાંડ! પુત્ર તે ક્રેષ્ઠને દેવાય ! જા, તુરત તેને પાછા લાવ ? નહીંતર ધરમાં પણ પેસવાને આપીશ નહીં. એવી રીતે ગુસ્સામાંજ અન્નપાણીને ત્યાગ કરીને તે ગુરૂ પાસે આવ્યેા. ત્યાં ગુરૂમહારાજે પણ સભા સમક્ષ તેને મધુર ધ્વનિથી ધાપદેશ આપ્યા, અને કર્યુ કે, હું શેઠ ! તમારા જેવા આ જગતમાં કાપણુ ભાગ્યશાળી નથી; કેમકે, તમે એ આજે ગુરૂને પુત્રનું દાન આપ્યું છે. તમારા યશવાદ જગતમાં નિશ્ચળ રહેશે. મહાભારતમાં પણ કહ્યું છે કે, જેના કુળમાં સાધુ ન થાય, તેના પુર્વજો નીચ ગતિમાં જાય છે, અને મેક્ષ પામતા નથી. તે સાંભળી શરમમાં પડેલા ચાચેા શેઠ કઇ પણ ખેલી શકયા નહીં, અને ગુરૂમહારાજને વંદના કરી ઉઠ્ઠી નિકળ્યે તથા મનમાં વિચારવા લાગ્યા કે, મારૂં કઇ પણ કાર્ય સર્યું નહીં.
ત્યારબાદ ઉદ્દયન મંત્રિ ચાયાશાહને પેાતાને ઘેર તેડી ગયે, તથા ત્યાં તેને મનેાહર ભાજન કરાવી તેણે કહ્યું કે, તમારા જન્મ જે સફળ થયા છે. તમેએ ગુરૂને પુત્રદાન દેશ ખરેખર ત્રણે જગતમાં તમારૂં નામ અમર કર્યું છે. તમે આ ત્રણ લાખ સેનામે હારો લેઇ હમેશાં ધર્મકાર્ય કરે ? તે સાંભળી ચાચાર હું કહ્યું કે, મે` ધર્મને માટે પુત્ર દીધા છે, મારે તે સેાનામાહારે। જોડ઼તી નથી; એમ કહી તે પેાતાને ઘેર પા બ્યા.
હવે તે ચંગદેવ જ્યારે નવ વર્ષના થયા ત્યારે ગુરૂમહારાજે તેમને ચેગ્ય જાણી દીક્ષા આપીને તેમનું એામદેવ નામ રાખ્યું. તે સેામદેવ મુનિ અનુક્રમે જેમ જેમ વયથી વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યા, તેમ તેમ તેમના વિધાદિક ગુણા પણુ જાણે સ્પધાથીજ હાય નહીં તેમ વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યા. એક દહાડે તે સામદેવ મુતિ ગુરૂ સાથે વિહાર કરતા થકા અનુક્રમે નાગપુર નામના નગરમાં પધાયા.
Aho! Shrutgyanam