________________
(૩૩)
તુરત ચાલે? કોઈક યુગલોરે તમારી ચાડી ખાધી છે, માટે રાજા તમારા ઉપર ગુસ્સે થયા છે. તે સાંભળી સાજનદેએ સુભાને કહ્યું કે, અહીં રાજકાર્ય છોડીને મારાથી ત્યાં કેમ આવી શકાય ? કેમકે, જે હું ત્યાં આવું તે રાજાનો મુલક ઉજડ થાય, માટે તમો રાજાજીને કહે કે, આપને જે દ્રવ્ય છેવાની ઈચ્છા હોય તો અહીં પધારી સુખેથી તમારું દ્રવ્ય લેઈ જાઓ ?પછી તે સુભટોએ તે વૃત્તાંત રાજા પાસે જઈ તેને કહી સંભળાવ્યાથી તે ઉલટો વધારે ગુસ્સે થયે, અને મોટું લશ્કર લઇને તુરત ગિરનાર પાસે આવ્યા. ત્યારે સાજનદે પણ તેમની સન્મુખ ગયો, તથા નજરાણું તરિકે ઘણું દ્રવ્ય મૂકી રાજાને પગે પડે, પણ ક્રોધાતુર થએલા રાજાએ તેની સન્મુખ પણ જોયું નહીં. છેવટે ભૃકુટી ચડાવી સિદ્ધરાજે સાજનદેને કહ્યું કે, આ સોરઠ દેશની ઉપજનું સર્વ દ્રવ્ય ક્યાં છે ? તે હિસાબે આપે? તે સાંભળી સાજનદેએ હાથ જોડી કહ્યું કે, હે સ્વામી! તે સઘળું દ્રવ્ય હું આપને સમર્પણ કરીશ, પણ સેવકની વિનતિ સવીકારીને આપ પ્રથમ આ તીર્થાધિરાજની યાત્રા કરી આ દુર્લભ મનુષ્ય જન્મને સફળ કરે ? તે સાંભળી શાંત થએ રાજા મનના ઉલ્લાસપૂવિક ગિરનાર ઉપર ચડ્યો. ત્યાં પ્રભુવન સરખાં મનોહર જિનમંદિરને જોઇ તે ઘણો જ ઉલ્લાસ થશે, અને તે ઉલ્લાસના આવેશમાંજ તે બોલી ઉઠો કે, ધન્ય છે તેનાં માતાપિતાને કે જેણે આવાં મને હર જિનમંદિરનો ઉદ્ધાર કર્યો છે. અવસર આવ્યો જાણીને સાજનદેએ પણ કહ્યું કે, ધન્ય છે તે મીણલ માતાને તથા કરણ રાજાને કે જેમના પુત્રે આવા મનોહર જિનમંદિરને ઉદ્ધાર કર્યો છે. તે સાંભળી આશ્ચર્ય પામી સિદ્ધરાજે જયારે સાજન તરફ જોયું ત્યારે તેણે હાથ જોડી કહ્યું કે, હે સ્વામી ! આપની સોરઠ દેશની ઉપજનું દિવ્ય આ જિનમંદિરનો ઉદ્ધાર કરવામાં વાપર્યું છે, માટે હવે જે આપને તે દ્રવ્ય લેવાની ઈચ્છા હોય તો હું તે સઘળું દ્રવ્ય આપને આપું. તે સાંભળી હર્ષથી રોમાંચિત થએલા સિદ્ધરાજે તેને કહ્યું કે, હે મંત્રિરાજ! તે મારું કરવા અત્યંત શુભ માર્ગે ખરચી ખરેખર આ જગતમાં મારું નામ અમર કર્યું છે. યુગલોરના વચનોથી મને તમારા પર જે ગુસો થયો છે, તે માટે મને માફ કરશે. એમ કહી રાજાએ તે ચુગલીખરને તથા તેના જેવા બીજા પણ ચુ. ગલીખોરોને એકઠા કરી મોહાડે મશી ચોપડાવી, ગધેડે બેસાડી, ચોટામાં ફેરવી નગરની બહાર કહાડી મેલ્યા.
એટલામાં તે ભીમાશાહે આવી સાજનદેને વિનંતિ કરી કે હે સ્વામી !
Aho ! Shrutgyanam