________________
સ્મરણુ પરમાત્માનુ
ભલે બાપુ. પણ વચન આપેા. મારી વિનતી છે કે હિં'ગળાજથી પાછા ફરી પધારા. હુ આપને માટે એક કામળી કરી રાખીશ. બારોટ વચન આપીને ગયા.
૧૮૯
હિરભજન ગાતા સાંગા ઉન કાંતી રહ્યો છે. તકલી ફેરવતા એક જ રટણ કે મારી કામળી પર બેસીને બારોટજી પૂજા કરશે તેા ભેળા હુ એ તરી જઇશ.
ચાર મહિને કામળી તૈયાર થઈ. સાંગે રાજ બારોટજીની વાટ જુએ. ચામાસુ` આવ્યુ· પણ કવિ ન આવ્યા. આકાશમાં મેઘાડંબર મ'ડાયા, મુશળધાર મેહ વરસ્યા. નદ્દી બે કાંઠે પ્રલયકારી કાગળા કરે છે, સાંગા વાંછડા લઇ સાંજ સુધી સામે કાંઠે થ×ભી રહ્યો. પછી થયુ કે મારી મા ઝુરશે ને વાંછડા આઇ થીજી જાહે. ઉતર્યાં પાણીમાં, ખીજા બધાં વાંછડા તે તરી ગયા પણ માંગાએ જેનું પૂછડું પકડેલું તે મ વહેણમાં લથડયા. સાંગા તણાયા. કાંઠે પોકારા થવા લાગ્યા. પાણીમાં ડુબકા ખાતાં સાંગા એટલુ જ એલ્યેા ભાઈ મારી માને ?' એકવિરાજ આવે ત્યારે કામળી દેવાનું ના ભૂલે. વચ્ચે વચ્ચે સાંગાનુ' માં પાણીમાં ગરકાવ થાય ને દેખાય ત્યારે એકજ અવાજ આવ્યા કરે જો જો કામળી ન ભૂલાય. ન ખસ નદીના મેાજા તેને ચે તાણી ગયા.
ઘેાડા દીવસે કવિ આવ્યા. જમવા બેઠા પણ માની આંખમાં આંસુ જોઈ સમજી ગયા. મેલ્યા મા સાંગા કયાં ? ની તાણી ગઈ બાપુ. મા ઇ ના અને, રજપુતના દીકરા કઇ વચને મરે.
બાપુ, આપુ' ગામ સાક્ષી છે. જાતા જાતા પણ તેમને કામળી દેવાનુ' સ'ભારતા મર્યા કવિ દે ભરાણા, સાંગાના હાથે જ હું
કામળી લઉં.
સાદ કર્યો સાંગા, બાપ સાંગા કામની દેવા હાલ્ય મારા માપ કવિ સાદ ઉપર સાઢ કાઢે છે. કવિન ગાંડા ધારી ડેાશી ઘડાક હસે છે તે! ઘડીક રડે છે. ત્યાં નદીમાં પુર આવ્યા. પાણીના વાઢ ઉછળવા લાગ્યા. કવિ કહે સાંગા જલ્દી કર બાપ ! હરપૂજાનું માડુ થાય છે.
આવું છું દૈવ, કરતા વાંછડાનુ પૂછ્યુ. ઝાલી સાંગા દેખાણા. કવિને કામળી સમપી ને માત્રામાં ખાવાઇ ગયે!.
જોઇસરદાન જેવા એક ભક્ત કવિનુ' દન સાંગાને ભટકતા જાણી બ્રુટ
