________________
મોજશોખને ફગાવી દઈને નિરર્થક કષ્ટમય જીવન જીવતાં જો ઈને ડૉકટરને દયા ઉપજી. તેમણે મને પૂછયું કે, - “ “શા માટે આ શરીરને વાર કારણે શોખો છો? મોજમજા કરવાના આ જીવનને અને આ યૌવનને બરબાદ શા માટે કરો છો ?”
મેં કહ્યું કે - “આત્માના કલ્યાણ માટે હું સાધના કરી રહ્યો છું. મારા માનવજીવનને સફળ બનાવવાનો મારો પ્રયત્ન છે...'
હજુ વધુ બોલવા જાઉં ત્યાં જ બોલતા અટકાવીને તેઓ મને કહેવા લાગ્યા - “આત્મા જેવી કોઈ ચીજ છે જ નહિ ને ? વગર ફોગટના તમે કષ્ટ કરી રહ્યા છો ! જગતના લોકોને ભડકાવી નાખવા આત્મા, તેનો પરલોક, સ્વર્ગ, નરક, મોક્ષ વગેરેની વાતો ઉપજાવી કાઢી હોય તેમ તમને નથી લાગતું ? આત્મા જેવી ચીજ હોય તો તે દેખાય કેમ નહિ ? કોઈ વૈજ્ઞાનિકે હજુ સુધી પ્રયોગશાળામાં માઈક્રોસ્કોપથી આત્માને જોયો હોય તેવું સાંભળવા કોઈને કદી ય મળ્યું નથી !'
મેં કહ્યું – “ડૉકટર ! તમે કદી ય કેરીનો રસ પીધો છે ખરો ?''
ડૉકટર : ““જી હા, પણ તેનું હાલ શું કામ છે ? અત્યારે કાંઈ ઉનાળો નથી કે હું તમને લાવીને આપી શકું ?'
તે રસ તમને સ્વાદમાં કેવો લાગ્યો હતો ?” ડૉકટર : ““ખૂબ જ મીઠો ”
એમ ! કેરીના રસમાં મીઠાશ હતી તેમ શું તમે ખરેખર માનો છો?”
ડૉકટર: ““જી હા. તેમાં પૂછવાનું જ શું? આ વાત કરતાં ય મને તે મીઠાશ માણવાનું મન થઈ જાય છે !''
“શાબાશ ! તો ડૉકટર ! તમે કેરીના રસની તે મીઠાશને કદી પણ તમારી આંખે જોયેલી ખરી ?”
ડૉકટર : ““ના.''
“ન દેખાઈ તો ય માનો છો કે તેમાં મીઠાશ હતી ?' ડૉકટર સાહેબ વિચારમાં પડી ગયા.
મેં મારી વાત આગળ ચલાવી : “જુઓ ડૉકટર ! તમે કદી ય કોઈ ઓડીયો કેસેટ સાંભળી છે? અરે ! જવા દો એ વાત ! તમને મારા શબ્દો તો અત્યારે સંભળાઈ જ રહ્યા છે ને ?"
ડૉકટર : ““જી હા ! કેમ આમ પૂછો છો ? શું મારા કાનમાં આપશ્રીને કોઈ કચાસ લાગે છે ?'
“ના, ડૉકટર ! જરાય નહિ. તમારા કાન તો સાજા સરવા લાગે !
