________________
આલ્બર્ટ આઈનસ્ટાઈન જેવા મહાન ગણિતશાસ્ત્રીઓ પણ ઊંધમાં તો મહા - અજ્ઞાની જગણાય! ઊંઘ આપણી જોવાની - સૂંઘવાની-સ્વાદ કરવાની - સ્પર્શ માણવાની - સાંભળવાની વગેરે તમામ શક્તિઓ ને તેટલો સમય નકામી બનાવી દે છે. માટે આ ઊંઘને કદી ય ઈચ્છવા જેવી નથી.
ઘસઘસાટ ઊંઘ આવી જવી. તે પુણ્યનો નહિ, પણ પાપનો ઉદય છે, તે કદી ન ભૂલવું. કારણકે ઉંધ લાવનારું આ દર્શનાવરણીય કર્મ પાપકર્મ છે.
આ દર્શનાવરણીય કર્મ ન બંધાય તેની પળે પળે કાળજી લેવી જોઈએ. જે બીજાની છાલ - ચામડી ઉતરડાવે તેની ચામડી દૂર થઈને રહે. પેલા ખંધક મુનિવર ! પૂર્વભવમાં ચીભડાની આખી ને આખી છાલ ઉતારીને તેની ભારોભાર પ્રશંસા કરી તો બીજા ભવમાં તેમની પોતાની ચામડી ઊતરી !
બીજાને આંધળા કહેનારે આંધળા બનવું પડે. બીજાને બહેરા – મૂંગા - તોતડા કહીને ચીડવનારે બીજા ભવમાં બહેરા-મૂંગા- તોતડા બનવું પડે. બીજાને ઊંઘણશી કહીને હેરાન કરનારે બીજા ભવમાં ઉઘણશી – આળસું બનવું પડે, માટે તેવા શબ્દોથી કદી ય કોઈને બોલાવવા કે ચીડવવા નહિ.
જે ખરેખર બહેરા- આંધળા - કાણાં - મૂંગા-બોબડા- તોતડા હોય તેમને તે તે શબ્દોથી ન બોલાવવા. પેલી પંક્તિ તો સાંભળી છે ને?
કાણાને કાણો નવ કહીએ. ધીરે રહીને પૂછીએ રે! ભાઈ શીદને ગુમાવ્યાં નેણ રે?
પણ તેવા કર્મથી હેરાન થયેલા જીવોને ક્યારે ય ધિક્કારવા કે તિરસ્કારવા નહિ; કિન્તુ તેમના પ્રત્યે ય ભાવદયા ચિંતવવી. કરુણાભાવ ધારણ કરવો.
આંધળી વ્યક્તિને બોલાવવા માટે સુરદાસજી, પ્રજ્ઞાચક્ષુ વગેરે શિષ્ટ શબ્દોનો પ્રયોગ કરવો જોઈએ.
ક્યારેક, આપણું ધાર્યું ન થાય ત્યારે ગુસ્સે થઈને, બધી ઈન્દ્રિયોથી સજ્જ વ્યક્તિનેય; “કેમ આંધળો છે? આટલું ય દેખાતું નથી? આંખ છે કે કાણાં? અરે ઓ બહેરા ! મારી વાત કેમ સાંભળતો નથી? એય? કામ કેમ કરતો નથી? શું હરામહાડકાંનો થઈ ગયો છે?” વગેરે શબ્દોનો પ્રયોગ થઈ જાય છે, પણ તે જરાય ઉચિત નથી. તેવા શબ્દોનો પ્રયોગ કરવાથી બંધાતા દર્શનાવરણીય કર્મના ઉદયે આપણે તેવા બનવું પડે છે.
સર્ગનામના દીકરાએ પોતાની મા ચંદ્રાને કહ્યું કે, “અરે! આટલો વખત શું શૂળીએ ચડી લટકતી હતી? તને ખબર નથી કે હું રોજ કેટલા વાગે જમવા આવું છું?”
ઝઝઝઝઝઝ ૨૯ tઝા કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૨ =