________________
પરમાત્માએ સુંદર સાધના બતાવી. પ્રભો ! આ સાધનાથી મારો મોક્ષ ક્યારે થશે ?” પ્રભુ: ૭ થી ૮ ભવમાં.” પ્રભુ ! આટલા બધા ભવ..? ના...ના.. મારે તો જલદી મોક્ષ જોઈએ.” પ્રભુ: ““લે આ સાધના કર....”
હે પ્રભુ! તેનાથી ક્યારે મોક્ષ થશે?” પ્રભુ : “ “આ જ ભવમાં મોક્ષ.....”
મોક્ષ મેળવવાની તીવ્ર લગન ગજસુકુમાલને એવી જોરદાર હતી કે આ ભવમાં પણ ગમે ત્યારે મોક્ષ થાય તે તેમને પાલવે તેમ નહોતું.
“પ્રભુ ! આ ભવમાં પણ ક્યારે ?” ૨૫-૫૦ વર્ષે મળી જાય.” “ના પ્રભુ ના, આટલાં બધાં વર્ષ? બીજી કોઈ સાધના બતાવો.” * “લે આ સાધના ! એક જ વર્ષમાં મોક્ષ.”
“ના, પ્રભો ! એટલી બધી વાટ હું જોઈ શકું તેમ નથી. હજુ ઊંચી સાધના દેખાડો.”
“તો પછી આ સાધનાથી ચાર મહિનામાં આત્મકલ્યાણ ! બસ હવે?”
ચાર મહિના! ઘણા ગણાય પ્રભુ ! હું એટલો બધો સમય પણ સંસારમાં શી રીતે રહી શકું? મારી માએ તો મને વહેલી મુક્તિ મેળવવાનું કહ્યું છે.”
તો પછી આ સાધના કર, એક મહિનામાં મોક્ષ.
પ્રભો ! મારે એક મહિનામાં નહિ, આજે જ મોક્ષ જોઈએ. હમણાં જ મોક્ષ જોઈએ. પ્રભુ ! ઉપકાર કરો આ પામર ઉપર.”
અને પ્રભુએ એવી કોઈ સાધના આપી. ગજસુકુમાલ ગયા સ્મશાને. કાઉસ્સગ ધ્યાનમાં ઊભા રહ્યા છે. કર્મોને ખેંચી ખેંચીને ઉદયમાં લાવીને ભોગવી રહ્યા છે. (હકીકતમાં પ્રત્યેક સમયે અનેક કારણો આત્મામાં પ્રવર્તી રહ્યાં છે. અહીં ઉદીરણાકરણની સાથે અન્ય કારણો પણ ચાલુ જ છે. ઉદીરણાકરણનું વર્ણન હોવાથી તેની મુખ્યતા જણાવીને આ લખાયું છે, તેની દરેક વાચકે નોંધ લેવી)
ધડાધડ કર્મો તૂટી રહ્યાં છે, ત્યાં તો તેમના સોમીલ નામના સસરાએ સ્મશાને ધ્યાન ધરતા જમાઈ મુનિવરને નિહાળ્યા. દીક્ષા લેવાના કારણે પોતાની દીકરીના
૧૪૬ g કર્મનું કમ્યુટર
