________________
ગુસ્સાના પડઘાં, ઝીલે છોકરાં
બાપ કરતાં અને સવાયા, આકરાં! ઘેર ઘેર પ્રાકૃતિક ખેતરાં સત્યુગમાં;
ભિન્ન ભિન્ન ફુલોનાં બગીચા કળિયુગમાં! માળી બને તો બગીચો સુંદર સજે;
નહિ તો બગડી ગયા, કષાયો ભજે! ન કરાય છોડી પર કદિ શંકા;
સાંભળી લે બરબાદીના ડંકા! છોકરાંને વારસામાં અપાય કેટલું?
આપણને બાપ પાસેથી મળેલું તેટલું! વધારે આપશો તો થશે ઉડાઉ;
| દારૂડિયો થઈ કરશે તને જ મ્યાંઉં! જેટલો છોકરાં પર રાગ ઉભરાય;
એટલો જ ષ “રીપેમાં ભોગવાય! રાગદ્વેષથી છૂટવા થા વીતરાગ;
ભવપાર થવાનો આ એક જ માર્ગ! મોક્ષ માટે વાંઝીયા મહાપુણ્યશાળી;
ખોળો નહિ પણ ચોપડો લાવ્યો ખાલી! ક્યા ભવમાં ન જમ્યા બચ્ચાં;
હવે તો જંપ, બન મુમુક્ષુ સચ્ચા! મા-બાપ છોકરાં છે રીલેટીવ સગાઈ;
વારસો ના આપે તો કોર્ટમાં તગાઈ! ટૈડકાવે બે કલાક તો કાયમની કીટ્ટા!
સમજી જા સ્મશાન પુરતા આ છે બેટ્ટા! આત્મા સિવાય ન કોઈ પોતાનો;
દુઃખે દેહ ને દાંત, હિસાબ ખાતાનો!
ન હોય કદિ દ્રષ્ટિમાં બધાં છોકરાં સરખાં;
લેણદેણ, રાગદ્વેષનાં બંધન મુજબ ફરકાં! હિસાબ ચૂકવતાં ન જવાય ત્રાસી;
હવે સમજીને પતાવ, નહિ તો ફાંસી! ઘણાં કહે, માને છોરાં સહુ સમાન;
રાગદ્વેષ એ લેણદેણના પ્રમાણ! મા-બાપ એક ને છોકરાં ભિન્ન ભિન્ન;
વર્ષા સરખી છતાં બી મુજબ સીન! ‘લૉથી એક કુટુંબમાં ભેળાં થાય;
મળતા પરમાણુઓ જ ખેંચાય! થાય ભેગાં દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર-કાળ-ભાવ;
ઘટે ઘટના ‘વ્યવસ્થિત'નો સ્વભાવ! શ્રેણીક રાજાને જેલમાં નાખ્યો દીકરાએ;
દીકરાના ડરથી હીરો ચૂસી મર્યા એ! આત્માનો નથી કોઈ દીકરો;
છોડી માયા પરભવ સુધારો!
