________________
આપ્તવાણી-૩
ઓળખવામાં ભૂલો કોણ પાડે છે ?
દાદાશ્રી : જે ‘ટેમ્પરરી’ ને ‘પરમેનન્ટ’ માને છે તે ! ‘સ્વરૂપ જ્ઞાન’ થયા પછી ‘ડિસ્ચાર્જ’ ભાવને પોતાનો માને છે. એ ભૂલ છે, એ પાછલું ‘રિએકશન’ છે. ‘ડિસ્ચાર્જ' ભાવને પોતાનો ભાવ માને તે પરપરિણતિ. ‘જ્ઞાની પુરુષ’ એકેએક ડિસ્ચાર્જ-ભાવને પોતાનો ના માને તેથી નિરંતર સ્વપરિણતિમાં રહે.
४७
આ ના સમજાય એ જાગૃતિની મંદતા છે. ‘જ્ઞાની પુરુષ'ની એટલી બધી જાગૃતિ છે કે ‘ડિસ્ચાર્જ'ના એક પણ પરમાણુને પોતાનો નથી માનતા, ‘ડિસ્ચાર્જ’ જ માને છે. તે છતાં સંપૂર્ણ કેવળજ્ઞાન નથી વર્તતું, ચાર ડિગ્રી ઓછું રહે છે. ૩૬૦ ડિગ્રીએ કેવળજ્ઞાન સંપૂર્ણ હોય, અમને તે ના પચ્યું ને ૩૫૬ ડિગ્રીએ આવીને અટક્યું !
આત્મા જાણ્યા સિવાયની બધી જ જાગૃતિ એ ભ્રાંત જાગૃતિ છે, સંસાર-જાગૃતિ છે. એ સંસારમાં ‘હેલ્પ’ કરે.
નિજસ્વરૂપનું જ્ઞાન, ભાન અને પરિણતિ એનું નામ મહાવીર. આત્મા થઇને આત્મામાં વર્તે, આત્મામાં તન્મયાકાર રહે તે જ્ઞાની. જ્ઞાત, પરમવિનયથી પ્રાપ્ત !
પ્રશ્નકર્તા ઃ તમે અમને વિધિમાં શું આપી દો છો ?
દાદાશ્રી : આપે એ તો ભિખારી થઇ જાય, અમે આપીએ નહીં તેમ જ અમે સ્વીકારીએ ય નહીં. અમે વીતરાગ હોઇએ. તેથી તમે આપો તે સો ગણું થઇને તમને પાછું મળે. તમે એક ફૂલ આપો તો તમને સો મળે ને એક ઢેખાળો આપો તો તે સો મળે !
પ્રશ્નકર્તા : આપ કૃપા વરસાવો છો તે શું છે ?
દાદાશ્રી : તે પણ આ જ છે. જેવો ભાવ તમે મૂકો તેનું સો ગણું
થઇને તમને મળે.
આપ્તવાણી-૩
પ્રશ્નકર્તા : કોઇને આપના જેવું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું હોય તો કેવું વર્તન હોવું જોઇએ ?
४८
દાદાશ્રી : માબાપ જોડે વિનય જોઇએ. એમની આજ્ઞામાં રહેવું જોઇએ. તેમ અહીં પરમ વિનય જોઇએ.
પ્રશ્નકર્તા : પરમ વિનય એટલે શું ?
દાદાશ્રી : અહંકારરહિત સ્થિતિ. જ્ઞાનનો સ્વભાવ કેવો છે કે ઉપરથી નીચે આવે. એટલે પરમ વિનય ચૂકે એ જ્ઞાનને જ પાછું વાળે !
પરમ વિનય એટલે ગ્રહણ કર્યા કરવું. પૂજ્ય માણસનો રાજીપો મેળવવો. પછી ભલે એ મારે-કરે પણ ત્યાં જ પડી રહેવું ! અવિનય સામે વિનય કરવો તે ગાઢ વિનય કહેવાય અને અવિનયથી બે ધોલ મારે ત્યારે પણ વિનય સાચવવો તે પરમ અવગાઢ વિનય કહેવાય. આ પરમ અવગાઢ વિનય જેને પ્રાપ્ત થયો તે મોક્ષે જાય. તેને સદ્ગુરુની કે કશાની જરૂર નથી. સ્વયં બુદ્ધ થાય એની હું ગેરેન્ટી આપું છું.
બંતે પરિણામ, સ્વભાવથી જ ભિન્ન !
બે જાતનાં પરિણામ : એક પૌદ્ગલિક પરિણામ ને બીજાં આત્મપરિણામ - ચેતન પરિણામ.
જ્યાં સુધી ચેતન જાણ્યું નથી ત્યાં સુધી ચેતન પરિણતિ કેમ કરીને ઉત્પન્ન થાય ? એને તો ઠેઠ સુધી પૌદ્ગલિક જ પરિણતિ હોય. આ તમને
‘અક્રમ વિજ્ઞાન’ને કારણે ચેતન પરિણતિ ઊભી થઇ છે. પહેલાં ચેતન પરિણામ ને પુદ્ગલ પરિણામની બંને ધારાઓ ભેગી રહેતી હતી. દીવો સળગતો હોય પણ આંધળાને માટે શું ? જેને ‘હું શુદ્ધાત્મા છું’ અને ‘હું ચંદુલાલ નથી’ એ વિભાજન નથી થયું તેને નિરંતર પુદ્ગલ પરિણતિ જ રહે. અને જેને વિભાજન થયું એ શુદ્ધ પરિણામી કહેવાય.
વાત જ સમજવાની છે. કર્મ છે તે પુદ્ગલ સ્વભાવનાં છે. એ એનાં પરપરિણામ બતાવ્યાં જ કરશે. આપણે શુદ્ધાત્મા એ સ્વપરિણામ છીએ. પરપરિણામ ‘શેય-સ્વરૂપ’ છે અને પોતે ‘જ્ઞાતા સ્વરૂપે’ છે.