________________
અધ્ય.-૨: શ્રાકશ્યપૂર્વક
| २९
छायानुवाद : धिगस्तु तेअ यश:कामिन् यस्त्वं जीवितकारणात् ।
वान्तमिच्छसि आपातुं, श्रेयस्ते मरणं भवेत् ॥ शार्थ:- अजसोकामी अपयशनी अमना ४२॥२॥, असंयमने ७७॥२॥ ते = तने धिरत्थु = [45२ डो जो = हे तं = तुंजीवियकारणा- असंयम३५ वनने भाटे वंतं = वमेवाने आवेडे = पान ४२वाने इच्छसि = ७२छे छे ते = ॥२भाटे मरणं = मृत्यु सेयं = श्रेय भवे = हो, थामी. ભાવાર્થ – હે અપયશની ઈચ્છા રાખનારા ! તને ધિક્કાર હો, જે તું અસંયમરૂપ જીવનને માટે વસેલા વિષય ભોગરૂપ વિષને પુનઃ પીવાને ઈચ્છે છે, તેના કરતાં તારું મૃત્યુ થઈ જાય તે જ ઉત્તમ છે.
अहं च भोगरायस्स तं चऽसि अंधगवण्हिणो ।
मा कुले गंधणा होमो, संजमं णिहुओ चर ॥ छायानुवाद : अहं च भोगराजस्य, त्वं चासि अन्धकवृष्णेः ।
मा कुले गन्धनौ भूव, संयम निभृतश्वर ॥ शार्थ:-अहं हुंभोगरायस्स= भो४२।४, असेननी पुत्रीछुच = अनेतं तुंअंधगवण्हिणो = अंघवृष्णि, समुद्रविश्य नो पुत्र असि = छो कुले = उत्तम दुखमां गंधणा = गंधन सनी समान मा होमो = न थमे णिहुओ= भनने स्थिर राणीने संजमं = संयममामांचर = विय२. ભાવાર્થ-હે રહનેમિ! હું ઉગ્રસેન રાજાની પુત્રી છું અને તું સમુદ્રવિજય રાજાનો પુત્ર છો. ઉત્તમ કુલમાં ઉત્પન્ન થયેલા આપણે બંને ગંધન સર્પની સમાન ન થઈએ; પરંતુ તું ચિત્તને નિશ્ચલ કરીને સંયમભાવમાં वियर.
जइ तं काहिसि भावं, जा जा दिच्छसि णारिओ ।
वायाविद्धोव्व हडो, अट्ठियप्पा भविस्ससि ॥ छायानुपाठ : यदि त्वं करिष्यसि भावं, या या द्रक्ष्यसि नारीः ।
वाताविद्ध इव हडः, अस्थितात्मा भविष्यसि ॥ शार्थ:-तं = तुंजा जाणारीओ = नाशमीने दिच्छसिश भावं - विषयमावने जइ = ही काहिसि = *रीश वायाविद्धो = वायुथी प्रेरित हडोव्व = पद्धभूख वनस्पतिनी भ, पाएमा डसती वनस्पतिनी ठेभ अट्टियप्पा = अस्थिरमात्मावाणो भविस्ससि= श.
ભાવાર્થ – હે રહનેમિ! તું જે જે નારીઓને જોઈશ; તેમાં આસક્તિના ભાવ કરીશ તો તું વાયુથી પ્રેરિત
