________________
| ३८२ |
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર
१२
छायानुवाद : यथाऽऽहिताग्निवलनं नमस्येद्, नानाहुतिमन्त्रपदाभिषिक्तम् ।
एवमाचार्यमुपतिष्ठेत्, अनन्तज्ञानोपगतोऽपि सन् ॥ शार्थ :- आहिअग्गी = मनिडोत्री प्राए णाणाहुईमंतपयाभिसित्तं = विविध प्रश्ना आधुतिमो अने मंत्र-होथी अभिषित ४२वी जलणं = भनिने णमंसे = नम२७४२ ४३ छ अणंतणाणोवगओ वि संतो = अनंत शनी 25 ४७ti ५५ शिष्य आयरियं = मायार्यन उवचिट्ठएज्जा = विनयपूर्व सेवा मति ४३. ભાવાર્થ-જેમ અગ્નિહોત્રી બ્રાહ્મણ અગ્નિમાં, ભિન્ન ભિન્ન પ્રકારના ઘી, મધ વગેરે પદાર્થોની આહુતિઓ આપી તથા વેદના મંત્રપદો વડે અભિષિક્ત કરી, હોમાગ્નિને નમસ્કાર કરે છે તેમ શિષ્ય અનંતજ્ઞાનને પામવા છતાં પણ વિનયપૂર્વક ગુરુદેવની ભક્તિ કરે.
जस्संतिए धम्मपयाई सिक्खे, तस्संतिए वेणइयं पउंजे ।
सक्कारए सिरसा पंजलीओ, कायग्गिरा भो मणसा य णिच्चं ॥ छायानुवाद : यस्यान्तिके धर्मपदानि शिक्षेत, तस्यान्तिके वैनयिकं प्रयुञ्जीत ।
सत्कारयेत् शिरसा प्राञ्जलि: सन्, कायेन गिरा भो मनसा च नित्यम् ॥ शार्थ:- जस्संतिएनी समीपमा धम्मपयाई धर्मशास्त्री, धनोपोष, धर्म शिक्षा सिक्खे = शीणे, भेगवे, प्राप्त ३ तस्संतिए = ते गुरुहेवनी सभीचे शिष्य सहा वेणइयं = विनयनो पउंजे = प्रयोग३ भो शिष्य ! पंजलीओ = डायोडीन सिरसा = मस्त तथा कायग्गिरावयन भने शरीरथी मणसा = भनथी णिच्च = सह शिष्य, गुरुनो सक्कारए = सा२ ४३. ભાવાર્થ- શિષ્યનું કર્તવ્ય છે કે જે ગુરુની પાસેથી ધર્મ શાસ્ત્રના ગૂઢ રહસ્યો શીખ્યો હોય તે ગુરુનો યથાયોગ્ય વિનય કરે, મસ્તકે અંજલી જોડી તેમને પ્રણામ કરે, વચનથી તેમનો સત્કાર કરે અને કાયાથી તેમની સેવા કરે; આ રીતે હંમેશાં મન, વચન અને કાયા, તે ત્રણે યોગોથી ગુરુનો સત્કાર કરે
लज्जा दया संजम बंभचेर, कल्लाणभागिस्स विसोहिठाणं ।
जे मे गुरू सययमणुसासयंति, ते हं गुरुं सययं पूययामि ॥ छायानुवाद : लज्जा दया संयम ब्रह्मचर्य, कल्याणभागिनः विशोधिस्थानम् ।
ये मां गुरवः सततमनुशासयंति, तानहं गुरून् सततं पूजयामि ॥ शार्थ:- कल्लाणभागिस्स = seया मागी साधुने लज्जा = 48°, होप सेवननो मय दया = ध्या, अनुपा संजम-संयम-पृथ्वीयाहि वोनी २६॥ तथा बंभचेरं - ब्रायर्य, में सर्वे विसोहिठाणं
१३
