________________
| ३२२ ।
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર
छायानुवाद : तथैव सावधानुमोदिनी गी:, अवधारिणी या च परोपघातिनी ।
स क्रोध लोभ भयेन वा मानवतः, न हसन्नपि गिरं वदेत् ॥ शGEार्थ :- तहेव = म४ जा = गिरा = भाषा सावज्जणुमोयणी = [५भनी अनुमोहना ४२ना२ ओहारिणी = निश्चयरिए य = अने संशय आरी तेम४ परोवघाइणी = ५२७वाने पीs16त्पन्न ४२नार से = तेने माणवो मननशील साधु कोह लोह भयसा व माणवो औध, सोम, भय भने भान युत हासमाणो विभ%813 साथे, 342 पूर्व गिर = वीण वइज्जानमोल. ભાવાર્થ- સાધુ પાપ કાર્યની અનુમોદક, નિશ્ચયકારી, પરજીવો માટે પીડાકારી ભાષા ન બોલે તેમજ ओ५, बोम, मय, भान भने सस्य १२ थने ५४॥ नमो. ___ सुवक्कसुद्धिं समुपेहिया मुणी, गिरं च दुटुं परिवज्जए सया ।
मियं अदुटुं अणुवीइ भासए, सयाण मज्झे लहइ पसंसणं ॥ छायानुवाद : सद्वाक्यशुद्धिं सम्प्रेक्ष्य मुनिः, गिरं च दुष्टां परिवर्जयेत्सदा ।
मितमदुष्टमनुविचिन्त्य भाषकः, सतां मध्ये लभते प्रशंसनम् ॥ शहार्थ :- सुवक्कसुद्धिं = श्रेष्ठ क्यननी शुद्धिने समुपेहिया = सारी शत विया२५॥ शने सया = सहा दुटुं = हुष्ट गिरं = (भाषाने परिवज्जए = सर्वथा छोटे मियं = परिमित अदुटुं = दुष्टता २लित, ष २हित, शुद्ध वयन अणुवीइ = वियारपूर्व भासए = गोले ते मुणी = मुनि सयाण मज्झे = सत्पुरुषोनी मध्यमां पससण = प्रशंसा लहइ = प्राप्त ७२ छे. ભાવાર્થ - આ રીતે મુનિ વાક્યની સુંદરતા અને શુદ્ધિને સમજીને તથા સમ્યક વિચારણા કરીને દૂષિત વાણી પ્રયોગનો સદા ત્યાગ કરે. આમ કરતાં જે સાધક વિવેકપૂર્વક ચિંતન કરીને પરિમિત અને અદૂષિત ભાષા બોલે છે તે પુરુષોમાં પ્રશંસા પામે છે.
भासाइ दोसे य गुणे य जाणिया, तीसे य दुढे परिवज्जए सया ।
छसु संजए सामणिए सया जए, वएज्ज बुद्धे हियमाणुलोमियं ॥ छायानुवाद : भाषाया दोषांश्च गुणांश्च ज्ञात्वा, तस्याश्च दुष्ययाः परिवर्जकः सदा ।
षट्सु संयतः श्रामण्ये सदा यतो, वदेत् बुद्धो हिमानुलोमिकीम् ॥ शार्थ :- छसु = 421यन विषयमा संजए = यतन। २नार तथा सामणिए = श्रम मामा सया डंभेशां जए = यत्नाशील नार बद्धेशानीसा भासाइ = भाषाना दोसे = होषाने गणे य = गुोने जाणिया = पीने तीसे = ते दुढे = हुष्ट भाषाने सया - उमेश भाटे परिवज्जए =
| ५६
