________________
अध्य.-५, ७६.-२ : पिंडैषशा
= स्निग्ध असवर्धक रसं = रसने, पधार्थने वज्जए छोडे छे मज्जपमायविरओ = भद्यपानना
=
=
प्रभाध्थी रहित तवस्सी = तपस्वी अइ उक्कसो= अत्यन्त उत्सुर्षने प्राप्त थाय छे.
ભાવાર્થ :- જે બુદ્ધિમાન સાધક સ્નિગ્ધ અને સ્વાદિષ્ટ ભોજનનો ત્યાગ કરી તપશ્ચર્યા કરે છે; મદિરા સેવનરૂપ પ્રમાદથી નિવૃત્ત રહે છે, તે તપસ્વી મુની વિકાસને માર્ગે અગ્રસર થાય છે.
४३
तस्स पस्सह कल्लाणं, अणेगसाहुपूइयं । विउलं अत्थसंजुत्तं, कित्तइस्सं सुणेह मे ॥ छायानुवा: : तस्य पश्यत कल्याणं, अनेकसाधुपूजितम् । विपुलमर्थसंयुक्तं, कीर्तयिष्ये शृणुत मम ॥
शG€ार्थः-तस्स= ते साधुनी अणेगसाहुपूइयं = भने साधुखथी पूनित विउलं = अतिप्रभाशमां भोक्षना अवगाहन ऽश्वाथी विपुल अत्थसंजुत्तं = भोक्षना अर्थथी युक्त, संयम धनयुक्त कल्लाणं = छुट्याएाने पस्सह = भुखो कित्तइस्सं = तेना गुगोनुं हुं डीर्तन झरीश मे = भारा वडे सुणेह = सांभणी. ભાવાર્થ:- જે અનેક સાધુઓથી પૂજાય છે તથા વિપુલ શ્રુત સંયમ ધનથી યુક્ત છે તે ભિક્ષુના કલ્યાણરૂપ સંયમને જુવો. હું તેનું ગુણકથન કરીશ, તે સાંભળો.
=
४४
एवं तु गुणप्पेही, अगुणाणं च विवज्जए । तारिसो मरणंते वि, आराहेइ संवरं ॥
छायानुवा : एवं तु स गुणप्रेक्षी, अगुणानां च विवर्जकः । तादृशो मरणान्तेऽपि, आराधयति संवरम् ॥
२३३
शधार्थ :- एवं तु = आ रीते, सेवा प्रारथी से = ते गुणप्पेही गुशोने भेनार, गुण वृद्धि डरनार अगुणाणं = अवगुशोने विवज्जए = छोडनार तारिसो= तेवो शुद्धायारी साधु मरणंते वि मृत्युना समये पए। संवरं संवर धर्मनी, संयमनी आराहेइ = आराधना डरे छे.
=
=
ભાવાર્થ:- આ રીતે સદ્ગુણોનો ઇચ્છુક અને દુર્ગુણોનો ત્યાગી તે ભિક્ષુ મરણના અંતે પણ સતત સંવર ધર્મનું આરાધન કરે છે.
४५
आयरिए आराहेइ, समणे यावि तारिसो । गिहत्था वि णं पूयंति, जेण जाणंति तारिसं ॥ छायानुवाद : आचार्यानाराधयति, श्रमणांश्चापि तादृशः । गृहस्था अप्येनं पूजयन्ति, येन जानन्ति तादृशम् ॥
