________________
|af 3/अध्य.८
| ५३ |
विज्जाहरचारणे जंभए य देवे ओवयमाणे उप्पयमाणे पासइ, पासित्ता अरहं
अरिट्ठणेमिं पंचविहेणं अभिगमेणं अभिगच्छइ । तंजहा- सचित्ताणं दव्वाणं विउसरणयाए, अचित्ताणं दव्वाणं विउसरणयाए, एगसाडियं उत्तरासंगकरणेणं, चक्खुप्फासे अंजलिपग्गहेणं, मणसो एगत्तीकरणेणं । जेणामेव अरहा अरिट्ठणेमि तेणामेव उवागच्छइ, विणएणं पज्जुवासइ । तए णं अरहा अरिट्ठणेमि कण्हस्स वासुदेवस्स गयसुकुमालस्स कुमारस्स तीसे य महइ महालियाए परिसाए धम्म कहेइ, कण्हे पडिगए ।
तए णं से गयसुकुमाले अरहओ अरिटुणेमिस्स अंतियं धम्म सोच्चा, णिसम्म हट्ठतुढे अरहं अरिट्ठणेमिं तिक्खुत्तो आयाहिणं पयाहिणं करेइ, करित्ता वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता एवं वयासी- सद्दहामि णं भंते! णिग्गंथं पावयणं, पतियामि णं भंते !णिग्गंथं पावयणं, रोएमिणं भंते !णिग्गंथं पावयणं, अब्भुटेमि णं भंते ! णिग्गंथं पावयणं । एवमेयं भंते ! तहमेयं भंते ! अवितहमेयं भंते! इच्छियमेयं भंते! पडिच्छियमेयं भंते! इच्छिय-पडिच्छियमेयं भंते ! से जहेय तुब्भे वयह! णवरं देवाणुप्पिया! अम्मापियरो आपुच्छामि । तओ पच्छा मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अणगारियं पव्वइस्सामि ।
अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंध करेह ।
तए णं से गयसुकुमाले अरहं अरिढणेमि वंदइ, णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता जेणामेव हत्थिरयणे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता हत्थिखंधवरगए, महयाभड- चडगर पहकरेणं बारवईए णयरीए मज्झमझेणं जेणामेव सए भवणे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता हत्थिखंधाओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहित्ता जेणामेव अम्मापियरो तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अम्मापिऊणं पायवडणं करेइ, करित्ता एवं वयासी- एवं खलु अम्मयाओ ! मए अरहओ अरिट्ठणेमिस्स अंतिए धम्मे णिसंते, से वि य मे धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए । ભાવાર્થ:- ત્યાર પછી કૃષ્ણ વાસુદેવ દ્વારિકા નગરીની મધ્યમાં થઈ નીકળ્યા, નીકળીને જે બાજુ સહસામ્રવન ઉદ્યાનમાં અહંતુ અરિષ્ટનેમિ ભગવાન બિરાજમાન હતા ત્યાં આવ્યા; આવીને અરિહંત અરિષ્ટનેમિ સ્વામીના છત્ર ઉપર છત્ર, પતાકા ઉપર પતાકા આદિ અતિશયોને જોયા તથા વિદ્યાધરો, ચારણ મુનિઓ અને જંભક દેવોને નીચે ઊતરતા તથા ઉપર જતા જોયા; જોઈને પાંચ પ્રકારના અભિગમ કરીને અરિહંત અરિષ્ટનેમિસ્વામીની સન્મુખ ચાલ્યા. તે પાંચ અભિગમ આ પ્રમાણે છે. (૧) સચિત્ત
