________________
अध्य० - १८ : सुंसुभा
४४५
પાંચસો ચોરોનો સેનાપતિ ચિલાત :
१९ त णं ताइं पंच चोरसयाइं अण्णमण्णं सद्दार्वेति, सद्दावित्ता एवं वयासी- एवं खलु अम्हं देवाणुप्पिया ! विजए चोरसेणावई कालधम्मुणा संजुत्ते । अयं च णं चिलाए तक्करे विजएणं चोरसेणावइणा बहूईओ चोरविज्जाओ य जाव सिक्खाविए । तं सेयं खलु अम्हं देवाप्पिया ! चिलायं तक्करं सीहगुहाए चोरपल्लीए चोरसेणावइत्ताए अभिसिंचित कट्टु अण्णमण्णस्स एयमट्टं पडिसुर्णेति, पडिसुणित्ता चिलायं तक्करं तीए सीहगुहाए चोरसेणावइत्ताए अभिसिंचंति । तए णं से चिलाए चोरसेणावई जाए अहम्मिए जाव विहरइ । ભાવાર્થ:- ત્યાર પછી પાંચસો ચોરોએ એકબીજાને બોલાવીને(ભેગા મળીને) વિચાર વિનિમય કર્યો કે— હે દેવાનુપ્રિયો ! આપણા નાયક વિજય ચોર સેનાપતિ તો હવે મરણ પામ્યા છે. વિજય ચોર સેનાપતિએ આ ચિલાત તસ્કરને ઘણી ચોર વિધાઓ શિખવાડી છે. તેથી હે દેવાનુપ્રિયો ! સિંહગુફા ચોરપલ્લીના ચોર સેનાપતિ તરીકે ચિલાત તસ્કરનો અભિષેક કરીએ તે આપણા માટે લાભનું કારણ થશે. આ પ્રમાણે વિચાર વિનિમય કરીને એક બીજાની વાતનો સ્વીકાર કરી, ચિલાત ચોરનો સિંહગુફા ચોરપલ્લીના સેનાપતિરૂપે અભિષેક કર્યો. ત્યારે તે ચિલાત ચોર સેનાપતિ થઈ ગયો અને અધાર્મિક કાર્યો કરતો રહેવા લાગ્યો.
२० से चलाए चोरसेणावई चोरणायगे जाव कुडंगे यावि होत्था । से णं तत्थ सीहगुहाए चोरपल्लीए पंचण्हं चोरसयाण य एवं जहा विजओ तहेव सव्वं जावयहिस्स नयरस्स दाहिण पुरच्छिमिल्लं जणवयं जावणित्थाणं णिद्धणं करेमाणे विहरइ ।
ભાવાર્થ:- તે ચિલાત ચોરસેનાપતિ, ચોરોનો નાયક યાવત્ કુડંગ(વાંસની ઝાડી)ની સમાન ચોરો આદિનો આશ્રયભૂત થઈ ગયો. તે સિંહગુફા નામની ચોરપલ્લીમાં પાંચસો ચોરોનો અધિપતિ થઈ વિજય ચોરની જેમ જ રાજગૃહનગરના દક્ષિણ પૂર્વના જનપદ નિવાસી લોકોને નિરાધાર અને નિર્ધન બનાવવા લાગ્યો. ચિલાત દ્વારા સુંસુમાનું અપહરણ :
| २१ तए णं से चिलाए चोरसेणावई अण्णया कयाई विउलं असणं-पाणं-खाइमं साइमं उवक्खडावेत्ता ते पंच चोरसए आमंतेइ तओ पच्छा पहाए जाव भोयणमंडवंसि तेहि पंचहिं चोरसएहिं सद्धिं विडलं असणं-पाणंजाव आसाएमाणे विसाएमाणे परिभाएमाणे परिभुंजेमाणे विहरइ, जिमियभुत्तुत्तरागए ते पंच चोरसए विउलेणं धुक्पुप्फ-गंध-मल्लालंकारेण सक्कारेइ सम्माणेइ, सक्कारित्ता सम्माणित्ता एवं वयासी
एवं खलु देवाणुप्पिया ! रायगिहे णयरे धण्णे णामं सत्थवाहे, अड्डे । तस्स णं धूया भद्दा अत्तया पंचण्हं पुत्ताणं अणुमग्गजाइया सुंसुमा णामं दारिया - अहीणा जाव सुरूवा । तं गच्छामो णं देवाणुप्पिया ! धण्णस्स सत्थवाहस्स गिहं विलुंपामो । तुब्भं विडले धण-कणग जाव सिलप्पवाले, ममं सुसुमा दारिया । तए णं ते पंच चोरसया चिलायस्स चोर- सेणावइस्स एयमटुं पडिसुर्णेति ।
