________________
અધ્ય–૧: મેવકુમાર
,
| ७७ ।
तएणं मेहा ! अण्णया कयाइ मज्झिमाए वरिसारत्तंसिमहावुट्ठिकार्यसि सण्णिवइयंसि जेणेव से मंडले तेणेव उवागच्छसि, उवागच्छित्ता दोच्चं पिमंडलं घाएसि । एवं चरिमे वासारत्तंसि महावुट्ठिकार्यसि सण्णिवइयमाणंसि जेणेव से मंडले तेणेव उवागच्छसि; उवागच्छित्ता तच्च पि मंडलघायं करेसि जावसुहसुहेणं विहरसि । ભાવાર્થ:- ત્યારપછી હે મેઘ ! તેં પ્રથમ વર્ષા કાળમાં એકવાર ખૂબ વર્ષા થતાં ગંગા મહાનદીની સમીપે ઘણા હાથીઓ યાવતુ હાથણીઓ, સર્વ મળી સાતસો હાથીઓથી પરિવૃત્ત થઈને એક યોજન પ્રમાણ વિસ્તારના મોટા ઘેરાવાવાળું વિશાળ મંડળ બનાવ્યું. તે મંડલમાં જે કાંઈ પણ ઘાસ, પાન, લાકડા, કાંટા, લતાઓ, વેલાઓ, ટૂંઠા, વૃક્ષ અથવા છોડવા હતા, તે બધાને ત્રણવાર હલાવી હલાવીને પગથી ઉખેડયા, સૂંઢથી પકડી અને એકબાજુ (પોતાના મંડળની બહાર) લઈ જઈને ફેંકી દીધા. હે મેઘ ! ત્યારપછી તું તે મંડલની નજીક ગંગા મહાનદીના દક્ષિણી કિનારે, વિંધ્યાચલની તળેટીમાં, પર્વત આદિ પૂર્વોક્ત સ્થાનોમાં વિચરણ કરવા લાગ્યો.
ત્યારપછી હે મેઘ ! ક્યારેક મધ્ય વર્ષાઋતુમાં ખૂબ વર્ષા થઈ જતાં તું જ્યાં મંડલ હતું તે સ્થાન પર ગયો, ત્યાં જઈને બીજીવાર તે મંડલને સારી રીતે સાફ કર્યું. તે જ રીતે અંતિમ વર્ષાઋતુની પણ ઘોરવૃષ્ટિ થતાં જ્યાં મંડલ હતું ત્યાં ગયો અને ત્રીજીવાર તે મંડલમાં જે ઘાસ, પાન યાવત છોડવા ઊગ્યા હતા, તે બધાને ઉખેડીને સાફ કરી સુખપૂર્વક વિચરવા લાગ્યો. १३४ तएणं तुम मेहा ! अण्णया कयाई कमेणं पंचसु उउसुसमइक्कंतेसु गिम्हकालसमयंसि जेट्ठामूले मासे पायक्संघससमुट्ठिएणं जावसंवट्टिएसुमियपसुपक्खि-सरीसिवेसु दिसोदिसिं विप्पलायमाणेसु तेहिं बहूहि हत्थीहि य सद्धिं जेणेव मंडले तेणेव पहारेत्थ गमणाए ।
[अह मेहा ! तुमं गइंदभावम्मि वट्टमाणो कमेणं नलिणिवणविवहणगरे हेमंते कुंदलोद्धउद्धत तुसारपउरम्मि अइक्कते, अहिणवे गिम्हसमयंसि पत्ते, वियट्टमाणो वणेसु वणकरेणु विविहदिण्ण कय-पसवघाओ तुमं उउयकुसुमकयचामरकण्णपूरपरिमंडियाभिरामो मयवस-विगसंत-कङतङकिलिण्णगंध-मदवारिणा सूरभिजणियगंधो करेणपरिवारिओ उउसमत्त जणियसोभो काले दिणयरकरपयंडे परिसोसियतरुवर सिहरभीमतरदंसणिज्जे भिंगाररवंतभेरवरवे णाणाविहपत्त कट्ठ-तणकयवरुद्धत पइमारुयाइद्ध नहयलदुमगणे वाउलियादारुणयरे तण्हावसदोसदृसियभमंत विवहसावयसमाउले भीमदरिसणिज्जे वटुंते दारुणम्मि गिम्हे;
मारुयवसपसरपसरियवियंभिएणं अब्भहियभीमभेरवरवप्पगारेणंमधारापडियसित्त उद्धायमाण धगधगंतसद्धिएणं दित्ततरसफुलिंगेणं धूममालाउलेणं सावयसयंतकरणेणं अब्भहियवणदवेणं
जालालोवियणिरुद्धधूमकारभीओ आयवालोयमहंततुंबइयपुण्णकण्णो आकुंचियथोरपीवरकरो भयवसभयंतदित्तनयणो वेगेण महामेहो व्व पवणोल्लियमहल्लरूवो जेणेव कओ ते पुरा दवग्गिभयभीय हिययेणं अवगयतणप्पएसरुक्खो रुक्खोद्देसो दवग्गिसंताणकारणट्ठाए जेणेव मंडले तेणेव पहारेत्थ गमणाए । एक्को ताव एस गमो । ]
तत्थंणं अण्णे बहवे सीहा य वग्घा य विगया दीविया अच्छा य तरच्छा य पारासरा य