________________
सप्तभङ्गी नयप्रदीपप्रकरणम् ।
१०९ रोगिणे दत्ता अमृतरूपत्वं प्रतिपद्यन्त एवेति सर्व विशेषावश्यकटीकायां स्फुटमेव । अत्रेदम्-एषु "पूर्वः पूर्वो नयः प्रचुरगोचरः, परः परस्तु परिमितविषयः ४६ । [सन्मात्रगोचरात् संग्रहानैगमो भावाभावभूमिकत्वाद् भूमविषयः ४७ । सद्विशेषप्रकाश
www
अपीति । एतद्विशेषावगमाय विशेषजिज्ञासुभिर्विशेषावश्यकटीकाऽवलोकनीया ग्रन्थगौरवभयान्नेह प्रतन्यत इत्यभिप्रायेणाह--सर्व विशेषावश्यकटीकायां स्फुटमेवेति ।।
नयानां प्रचुरविषयत्वाऽल्पविषयत्वादिकमुपदर्शयति-अत्रेति । 'इदम्' इत्यस्य 'इति बोध्यम्' इत्यनेनान्वयः । एषु नैगम-सङ्घहव्यवहार-ऋजुसूत्र-शब्द-समभिरूलैवम्भूतेषु । पूर्वपूर्वस्योत्तरोत्तरापेक्षया प्रचुरविषयत्वमुत्तरोत्तरस्य पूर्वपूर्वापेक्षयाऽल्पविषयत्वं क्रमेण भावयतिसन्मात्रेति-सन्मात्रविषयकात् सङ्ग्रहनयात्, नैगमनयः, भावाभावभूमिकत्वात् भावः सामान्यम् , अभावो विशेषोऽन्यव्यावृत्तिरूपत्वात् , तद्भूमिकत्वात्-तद्विषयकत्वात् , भूमविषयो बहुविषयः, सङ्घहस्य सन्मानं-सामान्यमेव विषयः; नैगमस्य सत्तालक्षणमहासामान्यमपि विषयः, अवान्तरलक्षणसामान्यविशेषोऽपि विषय इत्युत्तरात् सङ्ग्रहात् पूर्वस्य नैगमस्य प्रचुरविषयत्वम् , पूर्वमान्नैगमाद् उत्तरस्य सङ्ग्रहस्य परिमितविषयत्वमित्यर्थः । व्यवहारात् पूर्वस्य सङ्ग्रहस्य सकलविशेषव्यापिसत्तालक्षणमहासामान्यविषयत्वाद् बहुविषयत्वम् , सङ्ग्रहाच्च पूर्वस्मात् सद्विशेषमात्रावभासकत्वाद् व्यवहारस्योत्तरस्य परिमितविषयत्वं दर्शयति-सद्विशेषप्रकाशकादिति । ऋजुसूत्रादुत्तरस्माद् व्यवहारस्य बहुविषयत्वम् , व्यवहाराच पूर्वसादुत्तरस्य ऋजुसूत्रस्य परिमितविषयत्वं
