Nyayasamucchaya

SR No.: 008446
Original Sutra Author: N/A
Author: Lavanyasuri
Publisher: Vijaylavanyasurishwar Gyanmandir Botad
Total Pages: 206
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Philosophy
File Size: 10 MB

Page 60

न्यायार्थसिन्धु-तरङ्गकलितो न्यायसमुच्चयः ।
मन्यते तदा अपरनिमित्तकत्वमन्तरङ्गत्वं माऽस्तु, अन्तर्भूतनिमि- माह-"इतरो लब्धस्वरूपा क्रिया विशेषणमाकावतीति मत्वाहत्तकत्वेनापि तत्र तत्र [अपरनिमित्तकत्वोदाहरणस्थले] ज्ञापका- नेतदिति" इति । सत्यमेवमेतदिति भाष्यावतरणमित्थमाहदिनापि निर्वाहसंभवात् । अथवा न स्वरानन्तये इत्यग्रिम-: “इतरो विशिष्टा क्रिया साधनेन साध्यते, न तु साधनालन्धन्यायेनैव तत्र सर्वत्र निर्वाहः, स्वरनिष्ठान्यानन्तर्यनिमित्तके कार्य स्वरूपाऽन्यतो विशेष लभते इति मत्वा बुद्धिनिरूपितविशिष्ट5 कर्तव्ये कृते च यदन्तर प्राप्नोति तत्र कर्तव्ये बहिरङ्गासिद्धत्व : साध्यभाविसाधनसम्बन्धाश्रयेणाह-सत्यमिति" इति, उक्त-45 नेत्यर्थात् । ननु समकालप्राप्तबहिरङ्गस्यासिद्धत्वे यत् “ओमाडि" , कैयटरीत्या भाष्यकृतामाशय इत्थमायाति-यद्यपि क्रियायोग [१. २. १८.] इति सूत्रे आङ्ग्रहणं मानत्वेनोक्तं वृत्तौ तन्न ! एव सत्युपसर्गसंज्ञा भवति, क्रिया च साधनसाध्यैवेति साधनशोभनम् , 'अद्य+आ+ऊढः' इति स्थिते "समानानां तेन ! सम्बन्धः प्रथमं तत उपसर्गसम्बन्ध इति प्रतिभाति, तथापि
दीर्घः"१.२.१. 1 इति प्राप्त दीर्घत्वं परत्वात् प्रवाध्य "अव-: साधनेनाप्युपसगार्थविशिष्टैव क्रिया साध्या, अन्यथा 'उपास्यते 10णस्येवादिनैदोदरल" [१. २.६.] इत्यस्य प्रवृत्त्या ओत्त्वे , गुरुः' इत्यत्राकर्मकाद् 'आस्' धातोः कर्मणि लकारो न स्यात् 50
समानदीर्घाप्राप्त्या “ऐदौत् सन्ध्यक्षरैः"[१.२.१२.इत्यस्य ! इति, भाविसाधनसम्बन्धसाध्यस्वरूपं बुद्धौ परिकल्प्योपसर्गयोगाबाधनार्थमाडीत्यस्य चारितार्थेन नोक्तार्थ ज्ञापकत्वं तस्य युक्त- नन्तरमेव साधनयोग इति धातूपसर्गयोः कार्यस्यान्तरङ्गत्वे बीजमिति चेत् ? न-परापेक्षयाऽपवादस्य बलवत्त्वेन पूर्व दीर्घस्यैव । मिति । उद्दयोते नागेशस्तु-नैतत् सारमित्यादिभाष्यमेवं वर्णयति
प्रवृत्तौ तत ओत्त्वे रूपसिद्धौ व्यर्थस्य तस्य ज्ञापकत्वसंभवात् न “भाष्ये नैतत् सारमिति-वक्ष्यमाणोऽभिप्रायः । तस्यासारतां 15 च ज्ञापनोत्तरमपि न खांशे चारितार्थ्यमन्तरजापेक्षयाऽप्यपवा- | दर्शयन् 'पूर्व धातुः साधनेन' इत्यस्य युक्तत्वं दर्शयति-साधनं 55
दस्य बलीयस्त्वादिति वाच्यम् , अपवादस्यापि दीर्घस्यान्तरङ्गबहि- हीति । क्रियां-तत्प्रतीतिम् । साधनयोगेन हि साध्यत्वेन धात्वरङ्गभावाभावविषये दैत्यारिरित्यादौ चरितार्थस्य प्रकृतेऽन्तरङ्गेण र्थप्रतीतिः, साध्यत्वस्य साधननिरूप्यत्वात् क्रियायोगे चोपसर्ग
ओत्त्वेन बाधसंभवात् , तदुक्तम्-"अपवादोऽपि यद्यन्यत्र चरि- त्वमिति भावः । तदाह-तामुपसर्ग इति । ता-साध्यत्वेन प्रतीतार्थस्तीन्तरङ्गेण बाध्यते” इति । ननु आयूर्वकेण्धातोः ताम् । तत्र विशेषणीभूतमर्थमुपसर्गो द्योतयतीत्यर्थः । अभि20 एहि' इति रूपं, तदनुकरणे एहिशब्देऽनुकार्यघटकैकारे पूर्वान्त- निवृत्तस्य-साध्यत्वेन ज्ञातस्य, विशेषः-विशेषणम्, उपसर्गेण 60 बद्भावनाङ्त्वात् *अनुकरणं प्रकृतिवत् इत्यतिदेशेनाङ्वेऽनु- । शक्यो द्योतयितुम् । एवं च पूर्व धातुरुपसर्गेणेति नैतत्सारमिति करणैकदेशभूतैकारे देवादिशब्दयोगे प्राप्त ऐत्वबाधनपुरःसरमवर्ण- भावः । इतर एतदगीकुर्वन्नेवान्तरङ्गत्वं व्युत्पादयितुमाह-सत्यलोपार्थमाङ्ग्रहणस्यावश्यकत्वेन न ज्ञापकत्वसम्भव इति चेत् ? । मेवमेतत् , यस्त्वसाविति-उपसर्गसंज्ञकशब्दयोगात् पूर्व साधनन-ज्ञापकतापरभाष्यप्रामाण्येनानित्यं प्रकृतिवदनुकरणमित्यतिदेश- योग इति सत्यमेव, परन्तु त्वदभिमतं धातूपसर्गसम्वन्धकृतमादाय लब्धाङ्वे प्रकृत[ “ओमाङि" इति सूत्राप्रवृत्तेः । अत्रेदं मर्थमभ्यन्तरं कृत्वा-खबोध्यं कृत्वा, धातोः पूर्वं नियमेना-65 विचार्यते-यदुक्तं वृत्तौ- 'पूर्व धातोरुपसर्गयोगे' इति, तत्र किं । कासितत्वात् साधन-तत्कार्यप्रत्यययोगे कृते क्रियात्वावगतामूलम् ? इति चेत् “सुट्कात् पूर्वः” [ पा० सू० ६.१.१३५.] | बुपसर्गसंज्ञकशब्दयोगः, अन्यथा केवलधातुतः सर्वत्राप्रतीयमानः इति सूत्रस्थं भाष्यमेव मानमिति गृहाण, तत्र हि सूत्रशेषे धातूप- सोऽर्थः, कथं श्रोत्रा बुध्येतेति भावः । यो हि मन्यत इति
सर्गयोः कार्य यत् तदन्तरङ्गम्' इत्युक्तम्, तत्र शङ्कते-“कुत शब्दसम्बन्धवदर्थसम्बन्धोऽपि पश्चादिति यो मन्यत इयर्थः ।" 30 एतत्" इति, उत्तरमाह-"पूर्वं धातुरुपसर्गेण युज्यते पश्चात्साध- । इति । अत्रलम्वमतसार इत्थं प्रकटितो नागेशेन परिभाषेन्दुशेखरे 70 नेन' इति । नैतत् सारम्-'पूर्व धातुः साधनेन युज्यते पश्चादुप- एतश्यायविवरणावसरे-“यत् तु पूर्व धातुरुपसर्गेण युज्यते पश्चात् सर्गेण. साधनं हि क्रियां निर्वत्तेयति, तामुपसगों विशिनष्टि, | साधनेन, उपसर्गेण-तत्संज्ञकशब्देन, साधनेन-कारकेण तत्प्रयुक्तअभिनिर्वृत्तस्य चार्थस्योपसर्गेण विशेषः शक्यो वक्तुम्, सत्यमेव-कार्थण, अत एवानुभूयत इत्यादौ सकर्मकत्वात् कर्मणि लकारमेतत्-यस्त्वसौ धातूपसर्गयोरभिसम्बन्धस्तमभ्यन्तरं कृत्वा धातुः । सिद्धिरिति, तन्न-क्रियायाः साध्यत्वेन बोधात् साध्यस्य च साधनेन युज्यते, अवश्यं चैतदेवं विज्ञेयम् । यो हि मन्यते पूर्व साधनाकाङ्क्षतया तत्सम्बन्धोत्तरमेव निश्चितक्रियाबोधेन साधन-75 धातुः साधनेन युज्यते पश्चादुपसर्गेणेति, तस्य 'आस्यते गुरुणा' ' कार्यप्रवृत्त्युत्तरमेव क्रियायोगनिमित्तोपसर्गसंज्ञकस्य सम्बन्धौचिइत्यकर्मक उपास्यते गुरुरिति केन सकर्मकः स्यात् ?” इति । तत्र त्यात् । +++++ उपसर्गद्योत्यार्थान्तभावेण धातु वाथोंकैयटः पूर्व धातुरिति प्रतीकमादाय “विशिष्टा क्रिया साधनेनार्थ- भिधानादुक्तषु | अनुभूयते आनन्दः, उपास्यते गुरुरित्यादिषु ]
लाभाय सम्बध्यत इति पूर्व विशेषणेन ( उपसर्गद्योत्यार्थेन ] : कर्मणि लकारसिद्धिः, पथाछोतुर्योधायोपसर्गसम्बन्ध" इति । 40 युज्यत इत्यर्थः" इत्याह ! नैतत् सारमिति प्रतीकावतरणमित्थ- अयमाशयः-पूर्व धातुरुपसर्गेण युज्यत इति भाष्यस्योपसर्गसंज्ञक-80
Forma