Nyayasamucchaya

SR No.: 008446
Original Sutra Author: N/A
Author: Lavanyasuri
Publisher: Vijaylavanyasurishwar Gyanmandir Botad
Total Pages: 206
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Philosophy
File Size: 10 MB

Page 152

१३२
न्यायार्थसिन्धु-तरङ्गकलितो न्यायसमुच्चयः । [द्वितीयोल्लासे न्यायः १८ ]
चैतद्विवरगे ॥ *उपपदविधिषु न तदन्तविधिः* इत्थमप्ये- | दिकस्य द्वारपालेति समुदाय स्यापि वकारात् प्रागौकार इष्टः, तळ्यायसमानविषयमेव न्यायान्तरं केचित् पठन्ति । अस्या- । स चावयवप्राधान्यविवक्षया सिध्यनेवाभूत् , परं *ग्रहणवता यमर्थः-यत्र किञ्चित् पदमुपपदत्वेन पठ्यते तत्र तदन्तविधिना | नाम्ना न तदादिविधिः इति न्यायेन निषिद्धः, ततो द्वारातदन्तस्य पदस्य ग्रहण न भवति, यथा-"क्षेम-प्रिय-मद्र-भद्रात् दीनां तदादिविधिरपि स्यात् ; न्यग्रोधस्य तु तदादिविधिर्न 5 खाण्" [५. १. १०५.] इति सूत्रे क्षेमादयः शब्दाः कर्म- स्यात्, किन्तु केवलस्यैव स्यादित्यनयारीत्या द्वारादीनां तदादि-45
भूता उपपदत्वेन पख्यन्ते, तेषु स्वरूपस्यैव ग्रहणं न तदन्त- | विधिभवनज्ञापनार्थ "भ्यग्रोधस्य केवलस्य" [७. ४. ८.] इति स्येति योग-क्षेमौ करोति तच्छीलेस्यर्थे योगक्षेमकरीत्येव सूत्रं कृतम्" इति, एतदग्रेऽपि चायमेव ग्रन्यो विवृतः । भवति, न तु तत्र खाणौ भवतः, इति योगक्षेमकरा-योग- | तत्रेदमुच्यते-द्वारादीनां तदादिविधिज्ञापनार्थ "न्यग्रोधस्य
क्षेमकारीति न भवति । अस्यापि ज्ञापकान्तरमुदाहरन्ति, यथा| केवलस्य" [७.४.८.1 इति सूत्रस्थं केवल ग्रहणमित्येताव10"नग्न-पलित-प्रियाऽन्ध-स्थूल-सुभगाय-तदन्ताव्यर्थेऽच्वेर्भुवः | देव बृहद्वृत्त्यादिग्रन्थेभ्योऽवसीयते, न तावताऽस्य न्यायस्य 50 खिष्णु-खुकजी" [५. १. १२८.] इति सूत्रे तदन्तग्रहणमत्र | सत्त्वमनुमीयते । यदि तदादिविधिस्तत्र केनापि प्रमाणेन ज्ञापकमिति, तद्धि अनमो नमो भवतीति नग्नंभविष्णुनन-सिद्धः स्यात् तदादिविधिज्ञापनार्थ कृतेन प्रयत्नेन तदादिविधिभावुक इतिवत् अननग्नोऽनग्नो भवतीति विग्रहे अननभविष्णु- | निषेधकप्रकृतन्यायसत्ता विज्ञाप्येतापि, न चैतदस्ति, नहि
रनग्नभावुक इत्यादिप्रयोगसिद्ध्यर्थमेव कृतम् । तच्च तदन्त- | केनापि वचनेनात्रावयवप्राधान्यधिवक्षाऽनुमन्यते, बतुरिच्छा15 विधिनैव सिद्धमिति व्यर्थ सदुपपदविधिषु न तदन्तविधिरिति | रूपायाश्च तस्याः शास्त्राव्यवस्थापकत्वात् । तथा च *स्वं 55
ज्ञापयति । सति च प्रकृते न्याये तस्याऽपि नामग्रहणत्वेन | रूपं0* इति न्यायेन द्वारादिपठितशब्दानां स्वरूपत एवं तत्र तदन्तविधेरभावे तदन्तग्रहणस्य सार्थक्येन तझ्यायस्य | ग्रहण स्थान तदादीनामिति द्वारपालशब्दस्य तत्र ग्रहणं न [उपपदविधिषु तदन्तविधिनॆत्यस्य] प्रयोजनाभाव एव, स्यादिति तहणायात्रत्य केवलग्रहणेन "वादेः०" [७. ४. विशेषस्यास्य सामान्येऽन्तर्भावात् । एवं *ग्रहणवता नाम्ना न १०.] इति सूत्रेण वा द्वारादिषु तदादिविधिज्ञप्यिते इत्येव 20 तदादिविधिः* इत्यपि ब्याकरणे न्यायान्तरमस्तीति सोदाह- | तत्रत्यग्रन्थस्याशयः । सम्पूर्णसूत्रस्य ज्ञापकता च प्रागुक्त-60 रणज्ञापकसद्भावादवगम्यते । अन च ज्ञापकं द्वारादिगणे! प्राचीनग्रन्थसम्बद्वा न तत्र प्रतीयते, सम्पूर्णसूत्रस्य नियमार्थतदादिविधिप्रतिपादकं "न्यग्रोधस्य च केबलस्य" ७.४. त्वविध्यर्थत्वयोस्तन्त्र पक्षान्तरेण प्रतिपादनात् । तथाहि-तव्रत्यो ७.] इति सूत्रम् । फलं च "न्योधी"[७.४.८.] इत्यने- ग्रन्धः-["द्वारादेः” ७. ४. ६. इति सूत्रबृहद्धृत्तौ] "श्वादे
नकार विकल्पो यथा नैयङ्कवमित्यादौ भवति तथा न्याकुचर्म- रिति” [७. ४. १०.] इति प्रतिवेधाद् द्वारादिपूर्वाणामपि 25 णमित्यादौ न भवतीति प्राचीनाः प्रतिपादयन्ति । तथाहि- भवति-द्वारपालस्यापत्यं दौवारपालिः,"
तेषां ग्रन्थः-“ग्रहणवता नाम्ना न तदादिविधिरित्यपि न्यायः न्यासकारेणेत्थं व्याख्यातम् - "श्वन्शब्दोऽपि द्वारादिस्तत्र सोदाहरणज्ञापकोऽर्थतो व्याकरणे दृश्यते । तथाहित्यक- तदादेः कार्यप्रतिषेधात् तत्प्राप्तिर्विज्ञायते इत्यर्थः" इति । शब्दस्यौणादिकस्याव्युत्पत्तिपक्षे न्योर्मुगविशेषस्येदं नैयङ्क | एताभ्यां च ग्रन्धाभ्यां द्वारादिपूर्वाण स्वत एव कार्यप्रास्यन्यायमित्यत्र यथा “न्यङ्को" [७.४. ८.] इत्यनेन | भाव इति श्वादेः कार्यस्य प्राप्तिरेव नेति तत्र निषेधोऽनु30 न्यङ्गशब्दस्य यकारात् प्रागैकारो विकल्पेन स्यात् तथा | पपद्यमानस्तदादिविधिद्वारा कार्यप्राप्तिं ज्ञापयतीति स्पष्टमव-10
न्यकुचर्मण इदं न्याकुचर्मणमित्यत्रावयवप्राधान्यविवक्षया । गम्यते । तत्र तदादेः कार्य केनचिच्यायेन प्रतिषिद्ध मिति प्राप्तोऽपि "न्यकोर्वा" [७. ४. ८.] इत्यैकारविकल्पो | नावद्योत्यते, अग्रे च "न्यग्रोधस्य केवलस्य" [७. ४. ७.] न स्यात्, एतस्यायेन निषेधात् । ज्ञापकं चास्य "द्वारादेः" | इति सूत्रबृहद्वृत्ती न्यग्रोधशब्दस्य व्युत्पन्नत्वाऽव्युत्पन्नल[७. ४. ६.] इत्यत्र द्वारादीनां तदादिविधेरवयवप्राधान्य- पक्षयोः सूत्रार्थ वर्णयित्वोदाहृत्य च "केवलस्येति किम् ? 36 विवक्षया प्राप्तस्याप्येतन्यायेन निषिद्धत्वात् तत्प्रतिप्रसवकर- | न्यग्रोधमूले भवा न्यानोधमूलाः शालयः, न्यग्रोधाः सन्त्यस्मिन् तर
णार्थ "न्यग्रोधस्य केवलस्य" [७. ४. ७.] इति सूत्रकरणम् । | ऋश्यादित्वाचातुरर्थिकः कः-न्यग्रोधकम् , तत्र भवो न्यानोतथाहि-द्वारे नियुक्त इति वाक्ये "तत्र नियुक्ते" ६.४.७४.] | धकः” इत्येवं समासघटक प्रत्ययान्तघटकयोन्यग्रोधशब्दयोः इत्यनेनेकणि दौवारिक इत्यत्र "द्वारादेः" [७, ४. ६.] केवलग्रहणव्यावय॑त्वेन प्रदर्य "इदमपि द्वारादीनां तदादि
इत्यनेन केवलस्य द्वारशब्दस्य वकारात् प्रागीकारो यथा । विधेोपकम्" इत्युक्तम् ।न्यासकृता च इदमपीति प्रतीकमुपा40 स्थात्, तथा द्वारपालस्यापत्यं दौवारपालिरित्यत्र द्वारशब्दा- ! दाय-"न केवलं 'वादेः" इति निषेधः, किन्तु केवलग्रहणम-80