________________
૧
પ્રકરણ ૫ સુ'.
गृहंचतुर्हस्तभितंकरादि वृद्धयाद्विरामांतमितिप्रमाणं । ततः परं भूपतिमंदिराणि यावच्छतंचाष्टकराभियुक्त
॥ ९॥
अर्थ — साधराशु भालुसनु ५२ ३२ हाथ अने ते उपरांत शन्न विशेરેનાં એકસો આઠ હાથનાં આવાં જોઇએ. ૯
स्याद्भूमिरेका वसुहस्त गेहे दशाभिवृध्याचपुनर्द्वितीया । प्रासादएवामरभपयोश्च हम्याणिलोकेमुनिनोदितानि ॥ १० ॥ અ— આડે હાથવાળા ઘરની એક લેામ રાખવી, અઢારની એ કરવી, વ કેરાજાના ઘરને પ્રાસાદ અને માણસનાં ઘરાને હુ કહેવાય. ૧૦ शालायानवधाचपंचकरतोमानंचविश्वांतकं
भित्तेरेव चतुर्दशांगुलामितयावत्सपादकरं । आगारस्यचषोडशांशरहितोप्यर्द्धेनहीनोथवा भित्तेर्मानमिदंत्रिधाविरचितंकल्प्यंयथायोग्यतः
॥ ११ ॥
અ—પાંચથી તેર હાથસુધીની શાળા હાય તો પાયાની પહેાળામાં ૧૪ આંગળ અથવા ઘરના વિસ્તારથી સાળમા કે સાડાપદરમા આસાર રાખવે એ પ્રમાણે ભીંતનુ માન છે. ૧૧
दैर्येचंद्रकलांगुलोत्तमशिलामध्यां लोनांतिमा व्यासोदिमव भूभृदुच्छितिरपित्र्यं शेनविस्तारतः । हस्तादे त्रिकरोदयं नवविघपीठगृहे सर्वतः । विप्रादेरसभृतवेदगुणकाः स्युः पीठकेमेखलाः
।। १२ ।।
अर्थ—૧ર આંગળ લાંબા પત્થર ઉત્તમ, ૧૫ મધ્યમ, ૧૪ કનિષ્ટ હાય. ૧૬ લાંખી ૧૦ પહેાળી શીલ ઉત્તમ, ૧૫ લાંબી ૯ પહેાળી મધ્યમ, ૧૪ લાંબી છ પહેાળી કનિષ્ઠ, પત્થરની પહેાળાઇથી ત્રીજા ભાગે તે જાડા કાવા જોઇએ. શાળાની પીઠી એકથી ત્રણ હાથ સુધીની હોવી જોઇએ. ૧૨ पध्यावाथशतार्ध सप्ततियुतैर्व्यासस्यहस्तांगुलैः द्वारस्योदयको भवेच्च भवनेमध्यः कनिष्ठोत्तमौ । दैर्द्धनच विस्तरःशशिकळा भागोधिकः शस्यते । दैतत्र्यंशाविहीनमर्धरहितंमध्यंकनिष्ठंक्रमात्
॥ १३ ॥
