________________
'नयरे न जामि [नगरं न यामि]
तेसु अलंकिआ पुह्वी [ तैरलंकृता पृथ्वी ] ३. क्यांय क्यांय पंचमीने बदले तृतीया अने सप्तमी वपराय छे:
'चोरण बीहइ [चौराद् विभेति ] अंतेउरे रमिडं आगओ राया [अन्तःपुराद रन्त्वा
आगतो राजा ४. कोई ठेकाणे तो सप्तमीने म्थाने द्वितीया पण वपराय छ:--
___ विज्जुजोयं भरइ रत्तिं [ विद्युदुद्द्योते स्मरति रात्रिम् ]
१ संस्कृतनी रीते पण आ वाक्यमां नगर ने 'कर्म' कही शकाय अने 'आधार'. पण कही शकाय एटले ' नगरे न यामि' अने ' नगरं न यामि' ए बन्ने वाक्यो शिष्टसंमत छे.
२ आ वाक्यमां जो 'तेषु सत्सु' ('तेओनी विद्यमानतामा ) एवो अर्थ विवक्षित होय तो संस्कृतमां पण 'तैः अलंकृता पृथ्वी ' आ वाक्यने बदले 'गु अलंकृता पृथ्वी' आयु सप्तमीवाळु वाक्य यह शके छे.
-४ अहा तो चोर ने भयना करण' तरीके अने ' अंत:पुर ने रमनारना अपार' तरीके कहेवानो आशय होय तो संस्कृतमा रण - डोग विभनि ' असे 'अन्तःपरे रन्त्वा' वगरे वाक्य थइ सके थे. __५ आर्यप्रातमः उकठेकजे आ 'तणं कालेणं तणं समएणं' प्रयोग वपराएलो छ, एनो अर्थ 'ते काले अने ते समये' थाय छे, तेथी आ अने आवा बीजा प्रयोगोमा 'सप्तमी' विभक्तिने बदले 'तृतीया' विभक्ति यपराएली हे एम आचार्य हेमचंद्र जणावे छे. -(जूओं हे० प्रा० व्या ८-३-१३७ पृ. १०८) त्यारे आ प्रयोगर्नु
