________________
काश्यपशिल्पे पञ्चचत्वारिंशः पटलः । १२५ रतमानेन विस्तारं क्षुद्राणामहक क्रमात् । स्वस्वोदितं विकर्तव्यं विपरीतं विपत्करम् ॥ १७॥ अथवा त्रिचतुष्पश्चषट्सप्ताष्टनवं करम् । दशैकादशहस्तं तु अधमादित्रयं त्रयम् ॥ १८ ॥ सर्वहर्ये तथा शा(सा)ले यथेष्टं परिकल्पयेत् । महत्तरे तु श्रेष्ठाग्नित्वन्तरे मध्यमत्रयम् ॥ १९ ॥ क्षुद्राल्पयोः प्रशस्हा(स्ता नि कन्यासत्रैवमुच्यते । सर्वसालेषु कर्तव्यं कर्तव्यं सर्वदेशिके ॥ २० ॥ अथवाऽन्यप्रकारेण शोभादीनां च विस्तरम् । पश्चहस्तं समारभ्य द्विद्विहस्तविवर्धनात् ।। २१॥ त्रयोदशकारान्तं तु शोभाव्यासं तु कल्पय । पञ्चविंशत्कारारभ्य (म्)त्रमस्त्रिंशत्कारान्तकम् ।। २२ ॥ द्वारमासादविस्तारं पञ्चधा परिकीर्तितम् । पञ्चत्रिंशत्कारारभ्यं चत्वारिंशत्रयाधिकम् ॥ २३ ॥ पञ्चधा द्वारहर्म्यस्य विस्तारः परिकीर्तितः । सपञ्चचत्वारिंशत्पञ्चांत्रिव(ञ्चाशद्गो)पुरान्तकम् ॥ २४ ॥
द्विद्विहस्तविद्धया तु पश्चरा गोपुरान्तकम् । द्वारामधनसाधाय(रसाधनसारख्यातंततेना(त आ)यतनं शृणु ।। २५ ।।
सपादं सार्धपादोनद्विगुणं द्विगुणं तु वा। सत्रिभागैकभागं तु द्विभागं वाऽऽयतं भवेत् ।। २६ ।। सो(शो)भादिगोपुरान्तानामिष्टायाम प्रगृह्यताम् । तेषु किंश्चिद्विशेषोऽस्ति तं विशेषं ण(न)वं शणु ॥ २७ ॥ वि(द्वि)हस्तमानविस्तारं गृहीत्वैव विशेषतः । आयापं स(पृ)ववत्कल्प्यमने केष्विष्टमायतम् ।। २८ ॥ हस्तच्छन्दं प्रवृत्त्या वामन्यद्वा पूर्वमाचरेत् । आयादिशोभनोपेतं हस्तमानेन कल्पयेत् ॥ २९ ॥ तं विना हयंमूलस्य वंशे द्वे कल्पितस्य तु । व्यासायामः समाख्यातस्तेषां तुङ्गमयोच्यते ॥ ३० ॥
