________________
काश्यपशिल्प एकोनत्रिंशः पटलः ।
ऊर्ध्वभूमी पशेष (पु) कूट कोठायतद्वयम् । असं पञ्जरव्यासं शेषं दारान्तरं भवेत् ॥ ५० ॥ ऊर्ध्वभूमीवस्तृतार्थ (स्व) दण्डेन निस्थितैः (गतम्) | चतुरश्रमधिष्ठानं वस्त्रश्रं शीर्षकं गलम् ॥ ५१ ॥ आदौ तले चतुष्कर्णे कूटो वेदाश्रशीर्षकः । अष्टा शीर्षक भूमौ प्रकल्पयेत् ॥ ५२ ॥ अष्टकूटष्टको च कलापञ्जरसंयुतम् । शतपनासिकापेतं शिखरेन्द्रं महान्तरम् || ५३ ॥ भद्रकोष्ठमिदं नाम्ना सर्वदेवार्हकं परम् । तदेव कर्णकूटानां शीर्षकं वर्तुलाकृति ॥ ५४ ॥ मासादशीर्षकं कण्ठं वृत्ताकारं प्रकल्पयेत् । शिखरे तु चतुर्दिक्षु भद्रनासीसमन्वितम् ॥ ५५ ॥ संथा दिल्पनासाठ्यं वृत्तकूटमिदं परम् । तदेव शिखरे कोणे क्षुद्रनासाष्टकान्वितम् ॥ ५६ ॥ युगाश्रं कर्णकूटानां शीर्षक परिकल्पयेत् । शेषं मागित्र कर्तव्यं श्रीकण्ठं तदुदाहृतम् ॥ ५७ ॥ तदेवाष्ट्रांशमाधिकयमायामं चतुरश्रकम् । शालामध्ये महानासि भवं हीनं मकरायेत् ॥ ५८ ॥ शालाभं मस्तक कण्ठं वृत्तायतमथापि च। उधू (स्तु) पित्रय समायुक्तमेाना सुमङ्गलम् ॥ ५९ ॥ मानसूत्रान्तरं धर्मं भागं कृत्वा द्विजोत्तम ।
गर्भ तु वेदांरां गृहं पिण्डशमावृतम् ॥ ६०॥ परितोऽलिंडु (लिन्द्र) मेकांशं हारभागेन कल्पयेत् । तदेकं कूटविस्तारं मध्ये तोष्ठ ( कोष्ठाय ) तद्वयम् ।। ६१ ॥ तयोर्मध्येकभागेन पञ्जरव्यासमुच्यते । हारान्तरं तथांऽशेन पञ्जरस्य तु पार्श्वयोः ।। ६२ ॥ अशांचभूमिं तु कुत्वाऽशं कूटविस्तृतम् । शालायां द्विगुणायामं तयोर्मध्ये तु पञ्जरम् || ६३ ॥ एकांशेनैव कर्तव्यं शेषं हारान्तरं भवेत् ।
भूमि चतुर्भागं द्विभागं मध्यमकम् ॥ ३४॥
७३
