________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
४८]
[स्वामितियानुप्रेक्षा सुट्ट पवित्तं दबं सरससुगंधं मणोहरं जं पि। देहणिहित्तं जायदि धिणावणं सुट्ट दुग्गंधं ।। ८४ ।।
सुष्ठु पवित्रं द्रव्यं सरससुगन्धं मनोहरं यदपि। देहनिक्षिप्तं जायते घृणास्पदं सुष्ठु दुर्गन्धम्।। ८४।।
અર્થ - રૂડા, પવિત્ર, સુરસ અને મનોહર સુગંધિત દ્રવ્યો છે તે પણ આ દેહમાં નાખતાંની સાથે જ ધૃણાસ્પદ અને અત્યંત દુર્ગન્ધમય બની જાય છે.
ભાવાર્થ- આ દેહને ચંદન-કપરાદિ લગાવતાં તે પણ દુર્ગન્ધમય થઈ જાય છે, મિષ્ટાન્નાદિ સુરસ વસ્તુઓ ખાતાં તે પણ મલાદિરૂપ પરિણમી જાય છે તથા અન્ય વસ્તુ પણ આ દેહના સ્પર્શમાત્રથી અસ્પૃશ્ય થઈ જાય છે.
ફરી આ દેહને અશુચિરૂપ દર્શાવે છે:मणुयाणं असुइमयं विहिणा देहं विणिम्मियं जाण। तेसिं विरमणकज्जे ते पुण तत्थेव अणुरत्ता।। ८५।। मनुजानां अशुचिमयं विधिना देहं विनिर्मितं जानीहि। तेषां विरमणकार्ये ते पुनः तत्र एव अनुरक्ताः।। ८५।।
અર્થ- હે ભવ્ય? આ મનુષ્યોનો દેહ, કર્મોએ અશુચિમય બનાવ્યો છે, ત્યાં આવી ઉ~ક્ષા-સંભાવના જાણ કે-એ મનુષ્યોને વૈરાગ્ય ઉપજાવવા માટે જ એવો રચ્યો છે; છતાં પણ આ મનુષ્ય એવા દેહમાં પણ અનુરાગી થાય છે એ મોટું અજ્ઞાન છે.
વળી એ જ અર્થને દઢ કરે છેएवंविहं पि देहं पिच्छंता वि य कुणंति अणुरायं। सेवंति आयरेण य अलद्धपुव्वं ति मण्णंता।। ८६ ।। एवंविधं अपि देहं पश्यन्तः अपि च कुर्वन्ति अनुरागम्। सेवन्ते आदरेण च अलब्धपूर्वं इति मन्यमानाः।। ८६ ।। Please inform us of any errors on Rajesh@ AtmaDharma.com
