________________
કળશ-૧૭૩
૨૬ ૭ કરી રહ્યો છે, કહે છે. આહા...હા.. કોઈ આપી દે એમ છે ? એની પાસે પડ્યું છે. અંદર પોતે છે). આહા..હા..! છે તેને મેળવવું છે. પ્રાપ્તની પ્રાપ્તિ છે. છે તેને પ્રાપ્ત કરવો છે, નથી એને પ્રાપ્ત કરવો છે ? આહા...હા...! અરે...! શું થાય ? એને મનુષ્યપણા અનંતવાર કર્યા. આ.હા...!
અહીં તો વધારે શબ્દ શું છે ? કેમ ન કરે ? અર્થાત્ સર્વથા કરે.” આ...હા..હા..! એટલે ? જેમ સર્વ પ્રકારે રાગ અને દ્વેષ ને એના ફળમાં જેમ એકાકાર થઈ જતો, હવે જેણે આત્મા – અંતર મારું સ્વરૂપ શુદ્ધ ચૈતન્યઘન છે, અનંતકાળમાં મેં જાણ્યું નહોતું, અનંતકાળમાં અનુભવ્યું નહોતું... આહા...હા...! એવું જેને અંતરમાં જ્ઞાન થાય એ અંતર સુખના અનુભવને સર્વથા કરે. કિંચિત્ દુઃખને પણ વેદે નહિ. આ..હા...હા...! અહીં વજન દેવું છે. આહા..હા....!
સર્વથા કરે.” છે ને ? ત્યાં સુધી કાલે આવ્યું છે. અહીં તો સર્વથા, સર્વ પ્રકારે. સર્વથા નામ સર્વ પ્રકારે. આ..હા..હા..! આવો ઉપદેશ કઈ જાતનો ? બાપુ ! મારગડા એ છે, ભાઈ ! એ આત્મજ્ઞાન વિના બીજું બધું) થોથા છે. આહા..હા...! અને જેને આત્માનું જ્ઞાન થયું એ અંદર સર્વથા પ્રકારે સુખને કેમ ન વેદે ? આહા..હા..! સમજાણું કાંઈ ?
હવે (કહે છે), કેવો છે નિજ મહિમા ? પોતે વસ્તુ અંદર કેવી છે ? આહાહા...! શુદ્ધજ્ઞાન ને શુદ્ધ જ્ઞાનઘન ! શ્રીફળ જેમ ધોળો અને મીઠો ગોળો છે એમ આ દેહમાં ભગવાન આત્મા શુદ્ધ જ્ઞાનઘન છે). જ્ઞાનનો પૂંજ છે ! આ...હા...હા...! ઈ જ્ઞાનનો “ભર છે. ઈ શબ્દ શાસ્ત્રમાં આવે છે. આપણે અહીં નથી કહેતા ? (કે), ગાડામાં ભર ભર્યો. કહે છે કે નહિ ? ભર ભર ! શાસ્ત્રમાં એ શબ્દ આવે છે. એમ આત્મા ભર – અનંત ગુણનો ભર – સમૂહ ભર્યો છે. આ ગાડા ભરે ત્યારે નથી કહેતા? ભર ભર્યું. બધું સાંભળ્યું છે ને ! અને અમારું જન્મગામ (‘ઉમરાળામાં) તો કણબીવાડમાં ઘર હતું. કણબીવાડમાં ! આસપાસ બધા કણબીને જાણતા. પણ ૭૫ વર્ષ ઉપર થઈ ગયા ! તેર વરસે તો ‘ઉમરાળા” છોડી દીધું હતું. પાલેજ દુકાન હતી ને ? આસપાસ બધા કણબી રહેતા. અમારું મોસાળનું ગામ (એટલે) બધાને મામા કહેતા. મોટા મોટા વૃદ્ધ હતા ને (એટલે). આહાહા...! ભર ભરતા. એમ આ આત્મા આનંદ સાગરનો અંદર ભર છે ! અરે..! પણ કેમ બેસે ? સાંભળવા મળે નહિ એ વિચાર ક્યારે કરે ? આહા...હા....! સમજાણું કાંઈ ? આ ભરોટા નથી ભરતા? એમ આત્મામાં અનંત.. અનંત શુદ્ધ જ્ઞાનઘન ! એ તો પવિત્ર આનંદના જ્ઞાનનો સમૂહ છે. આહાહા...!
ધોકડું જેમ રૂથી ભરેલું હોય, ધોકડું ! એમ આત્મા આનંદ અને જ્ઞાનથી ભરેલું એક ધોકડું છે. આહાહા...! આવી વાત ક્યાં સાંભળવા મળે ?) સમજાણું કાંઈ ? ભાઈ ! આ બધું કોઈ દિ ત્યાં સાંભળ્યું પણ નથી. ત્યાંને ત્યાં સંસારની હોળી સળગે (છે). આહા..હા...!