________________
જ્ઞાયક સ્વરૂપપ્રકાશન
૩૫૬
આવે તો અમે લઈ લઈએ.
એટલે શેઠે માણસને બોલાવ્યો. આજુબાજુ લાલ, કાળા ફૂલનો બધોય ઢગલો કરી દીધો. સ્ફટિકમણિ વચમાં રાખ્યો. એક એકને ઉઠાડ્યા, કોઈ કહે છે કે કાળું લાગે છે, કોઈ કહે કાળાની લાગે છે કોઈ ને રાતું. ઠીક ત્યારે બેસી જાવ. બીજો રાઉન્ડ કરવાનું શેઠે કહ્યું ત્યારે ફૂલ હટાવી લ્યો બધા. ફૂલ હટાવી લીધા રાઉન્ડ બીજો થયો. સફેદ, સફેદ ને સફેદ છે શેઠ આ. તો થોડીવાર પહેલાં તો તમે લાલ કાળા કહેતા હતા. નહીં તે અમારી ભૂલ હતી પછી પાકું કરવા માટે ત્રીજું રાઉન્ડ. પાછા ફૂલ મૂક્યા. હવે ? અરે ! હવે ભૂલીએ આ તો સફેદ જ છે. પહેલાં બ્રાંતિ હતી અમારી.
એમ પર પદાર્થ જણાય છે, એ ભ્રાંતિ છે. એમ લખ્યું છે, શાસ્ત્રમાં. હું જ્ઞાતા ને છ દ્રવ્ય મારું જ્ઞેય, ભ્રાન્તિ છે જા. આહાહા ! શાસ્ત્રના શબ્દો છે આ, ભ્રાન્તિ. પણ કુંભકરણની ઊંઘ ચડી ગઈ છે એને. આહાહા ! એ ઓલામાં આવ્યું હતું ને કે કુંભકરણને ઉઠાડવા ગયા તો ઉઠે નહીં ઘડીકમાં હાથીમાં ઓલા કર્યા માંડ માંડ ઉઠ્યો લડાઈમાં મોકલવો તો રાવણને. આહાહા ! એમ કુંભકરણની ઊંઘમાં છે. સત્ વાત એને મળે છે પણ કાન ઉપર લેતો નથી. આહાહા !
નહીંતર આ વાત કાંઈ નવી નથી. ગુરુદેવે ૬૬ ની સાલમાં કહેલી છે. વર્ષો પહેલાં કહેલી છે, કે આ આત્મા પરને જાણતો નથી. પ૨ પદાર્થ એનું જ્ઞેય નથી. છ કેસેટ નીકળી ગઈ છે આખી. ૬૬, ૬૮, ૭૪, ૭૭ ચાર વખતની છ કેસેટ અને છ કેસેટની લ્હાણી થઈ ગઈ છે અહીંયા. કે આત્મા જ જ્ઞાન છે, આત્મા જ જ્ઞેય છે. અને આત્મા જ જ્ઞાતા છે. ત્યારે એ છ કેસેટ જ્યારે નીકળી ત્યાર બધા સમજવા મંડ્યા, થોડાક કે આ વાત તો ગુરુદેવે કહી
હતી. પણ આપણે કેમ ખ્યાલમાં ન લીધી. એમ થોડા થોડા જાગવા માંડ્યા છે. થોડા થોડા હજી. સંખ્યા વધતી જાય છે એમ દેખાય છે. પણ જાણનાર જણાય છે, આમાં લખ્યું છે. ‘જાણનારો જ જણાય છે.’ આહાહા ! ગુરુદેવના શબ્દ છે હો, ‘જાણનારો જણાય છે.’
એમ શેયાકાર અવસ્થામાં જ્ઞાયક જણાય છે. ભલે આ જ્ઞેયનો પ્રતિભાસ થાય છે. પણ શેય જણાય છે કે જ્ઞાન જાણનાર જણાય છે ? પણ આ સવિકલ્પદશામાં આંખ ઉઘાડી હોય, આંખ ઉઘાડી હોય ત્યારે તું વિચાર કરે છે કે ‘‘આ જણાય છે કે જાણનાર જણાય છે ?’’ પછી આ આંખ બિડાઈ જાશે ને ત્રીજું લોચન ઉઘડી જશે, તને આત્માના દર્શન થશે ને ભવનો અંત આવી જશે.
તું પણ પ્રયોગકર. શેયાકાર અવસ્થામાં જ્ઞાયક જણાય છે. જ્ઞેય નથી જણાતું. આહાહા ! એમ કરતા એને સમ્યગ્દર્શન થાય છે. પરોક્ષમાંથી પ્રત્યક્ષ થાય છે.
સ્વરૂપ પ્રકાશનની