________________
૩૦૪
જ્ઞાયક સ્વરૂપપ્રકાશન પણ આ તો આપણી હાજરીમાં. એટલે આપણી હાજરી જ કહેવાયને ભલે ટાઈમ થઈ ગયો પણ થોડા કાળની વાત છે. બે પુરુષ એકાવતારી થઈ ગયા.
બીજી એક વાત એવી આવે છે આગમમાં. તેના કરતાં ઊંચી એકાવતારી જીવ કરતાં પણ ઊંચી વાત આવે છે. એવી વાત આવે છે કે આ પંચમકાળનાં ર૧૦OO વર્ષ છે. તેમાં અઢી હજાર વર્ષ ગયા અને ૧૯૦૦૦ વર્ષ બાકી છે. તે ૨૧૦૦૦ વર્ષ દરમ્યાન ૧૨૩ જીવ આંહીથી સીધા મહાવિદેહમાં જશે, મિથ્યાત્વ લઈને જશે પાછા. આંહીંનો જીવ સમ્યગ્દર્શન હોય તો ત્યાં ન જન્મે. મનુષ્યપણે ન જન્મે. તે તો દેવ તરીકે જન્મે. પણ મિથ્યાત્વ લઈને મહાવિદેહમાં જશે. તે મહાવિદેહમાં આ જંબુદ્વિપનો મહાવિદેહછે, ધાતુકીખંડનો મહાવિદેહ છે અને પુષ્કરદ્વીપ અડધો તેમાં પણ મહાવિદેહ ક્ષેત્ર છે.
ચાર, આઠ ને આઠ. ચાર છે જંબુદ્વિપના મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં અત્યારે સીમંધર આદિ ચાર. આઠ છે ધાતુકીખંડમાં અત્યારે તીર્થકર, અને બીજા આઠ છે ઓલા પુષ્કરમાં અર્ધદ્વિપમાં, એમ ૨૦ તીર્થકર વિદ્યમાન છે અત્યારે બિરાજમાન છે. એમાંથી કોઈપણ ક્ષેત્રમાં જાય. જંબુદ્વિપના મહાવિદેહમાં જાય કે બીજા મહાવિદેહમાં જાય. પણ અહીથી મરીને મિથ્યાષ્ટિજીવ ૧૨૩ જીવ, સીધો ત્યાં મનુષ્યપણે ઉપજશે. અને ત્યાં સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત કરી, ભાવલિંગી સંત નગ્ન દિગમ્બર મુનિ થઈ, ધ્યાનમાં મગ્ન થઈ, અરિહંત થઈ સિદ્ધ થઈ જશે.
એકાવતારી કરતાંય ઊંચી વાત. આ છેલ્લો ભવ ખલાસ. આના પછી ભવ નથી. જેમાં જેનું મૃત્યુ ન થાય નિર્વાણ થાય તેને ભવ ન ગણાય. કેમકે હવે તો નિર્વાણ થવાનું છે. તેવા પણ ૧૨૩ જીવ આંહીથી ક્રમે ક્રમે જવાના છે. કેવળી ભગવાનના જ્ઞાનમાં આવેલી આ વાત છે. આગમમાં આવેલું છે. “ચર્ચા સંગ્રહ’ નામનું એક પુસ્તક છે તેમાં આ વાત છે. જયપુરથી છપાયું છે. અહીંયા આપણે શિબિર હતી ત્યારે તે વેચાણમાં મૂકેલું. એ વાંચ્યું હતું તેમાં છે આ ૧૨૩ જીવ લખેલું છે. ૧૨૩ એટલે વન ટુ શ્રી એટલે વન ટુ શ્રી થઈ જાય. આહાહા !
એ કોઈ જીવના મોક્ષની વાત સાંભળે ને ત્યારે પાત્ર જીવને પ્રમોદ આવે. એ વહેલા છૂટ્યા. હું પણ છૂટવાનો. હું પણ છૂટી જઈશ. બંધની વાત ન સંભળાય. હશે કાંઈ નહીં આપણે કાંઈ નહીં. આ જીવ કાંઈ સમજતો નથી. હશે યોગ્યતા તેની ત્યારે સમજશે. જેને પૈસાવાળું થાવું હોય ને, હોય નિર્ધન, પણ પૈસાવાળું થાવું હોય, પૈસા હોય નહીં પણ વાત નિર્ધનની ન સાંભળે ગરીબની. આની પાસે પહેલાં કાંઈ નહોતું. પાંચ વર્ષમાં-દશ વર્ષમાં કરોડપતિ ! એમાં ઈ કેમ થયો ભલા. ઈ લાઈન ત્યે ! ઈ લાઈન ત્યે કે રખડતો હોય તેની