________________
112
વળી,સજ્જનો ના સમાગમ અને ઉપદેશથી "હું કોણ છું? અને સંસારનો આ આડંબર કેમ થયો છે?" એ વિષે પ્રયત્ન-પૂર્વક વિચાર કરવો,કર્મો માં ડૂબવું નહિ અને દુષ્ટનો સહવાસ કરવો નહિ. "સંસાર ના સર્વ પ્રિય પદાર્થો નો અવશ્ય નાશ થવાનો જ છે"એમ જોયા કરવું,અને સજ્જન ને અનુસરવું. "અહંકાર-દેહ અને સંસાર" ની વાસનાને છોડી દઈને-સત્ય બ્રહ્મ નું જ અવલોકન કરવું.
જેમ,દોરામાં મણિઓ પરોવાયેલા હોય છે, તેમ નિત્ય-વિસ્તીર્ણ ,સર્વમાં રહેલા અને સર્વના અધિષ્ઠાન-રૂપ,પર-બ્રહ્મમાં આ સધળું બ્રહ્માંડ પરોવાયેલું છે. આકાશના શણગાર-રૂપ અને અત્યંત વિસ્તાર-વાળા સૂર્યમાં જે ચૈતન્ય છે-તે જ ચૈતન્ય ધરતીમાં રહેલા ઝીણા દરમાં રહેલા કીડામાં પણ છે.
જેમ,વાસ્તવિક રીતે જોતાં,ધટાકાશ નો મહાકાશ થી કશો ભેદ નથીતેમ શરીરો માં રહેલા જીવો નો પરમાત્માથી કશો ભેદ નથી. જેમ,સર્વ પ્રાણીઓના અનુભવમાં આવતા પદાર્થો અનેક છે પણ તે પદાર્થોમાં માત્ર છ જાતના રસો જ છે, (છ જાતના રસો=મધુર-અમ્લ-લવણ-કટુ-કષાય અને તિક્ત) તેમ,પ્રાણીઓ અનેક છે પણ તેઓમાં ચૈતન્ય (રૂપી રસ) એક જ છે. સર્વદા એક પરમ સત્ય-પરબ્રહ્મ સિવાય,બીજું કશું છે જ નહિમાટે "આ જન્મ્યો અને આ નાશ પામ્યો" એવી શરીરને જે પ્રતીતિ થાય છે તે ખોટી જ છે.
હે,રામ,ઉત્પન્ન થઈને નાશ પામે તેવી વસ્તુ સત્ય હોઈ શકે જ નહિ.એટલે-આ જગત આભાસ (દેખાવ)-માત્ર છે, અને (તે જગત) ઝાંઝવાનાં પાણી ની જેમ તે સંત પણ નથી અને અસતું પણ નથી, પરંતુ અનિર્વચનીય (વર્ણન કે નિરૂપણ કરવું અશક્ય) જ છે.
જ્યાં સુધી મોક્ષ થયો ના હોય ત્યાં સુધી, અશાંત ચિત્તને લીધે આ જગત ને સ્પષ્ટ રીતે ગ્રહણ કરવામાં આવતું હોવાથી, આ જગત પોતાના કાળ પોતાના આ સમય) માં છે જ-એટલે તે (જગત) અસત્ નથીઅને મોક્ષના કાળ (સમય) માં તે (જગત) હોતું જ નથી-એટલે માટે તે (જગત) સતું પણ નથી. જો આ જગત મોહની નિવૃત્તિ થયા પછી પણ રહેતું નથી. તો મોક્ષના કાળમાં તો ક્યાંથી રહે?
હે રામ,જો જગત-રૂપી મોહજાળ અત્યંત અસતું જ હોય તો --છોડી દેવાનું કંઈ બાકી રહેતું જ નથી !! તો પછી,જ્ઞાન થી કોને છોડી દેવાનું? અને જો જગત-રૂપી-મોહ-જાળ એ અત્યંત સ હોય તો --સત પદાર્થ તો જ્ઞાનથી ટળતો નથી, તો પછી જ્ઞાનથી કોને ટાળવાનું? પણ જો જગત સતુ પણ હોય અને અસતુ પણ હોય તો-જ-જ્ઞાન ની સફળતા થાય છે. આ ઉપરથી એમ સિદ્ધ થાય છે કેઆ જગત એ-રજુ-સર્પ ના (ન્યાય ની જેમ (ભાંતિથી),અનિર્વચનીય "અધ્યાસ (આરોપી-રૂપ-સંગ" "મોહ" (માયા) થી જ "કારણભૂત" થાય છે. (એટલે કે જગત એ માયા (મોહ) ને કારણે જ છે).
હે,રામ,જો "જગત મુલે છે જ નહિ" એમ માનો તો- તે જગતનો) "મોહ" એ કશો પદાર્થ છે જ નહિ,અને જો "જગત છે" એમ માનો તોપણ તેમાં (તે નાશવંત હોવાથી) મોહ પામવા જેવી કશી યોગ્યતા નથી એટલા માટે તમે આકાશની પેઠે,દેહાદિકની જન્મ-મરણ આદિ સ્થિતિઓમાંસર્વદા અત્યંત "સમાન અને નિર્વિકાર" જ રહો.