________________
ચિંચણ, તા. 24-12-75 અહમ્ મિશ્રિત આગ્રહ હશે તો તર્કયુક્ત વાત પણ સામાને ગળે
ઊતરશે નહિ (૧) હમણાં હમણાં પોતાનો વિચાર બની જાય, તે માટે ધીરજની આ વિશ્વમય સાધનામાં અપાર જરૂર છે, તે વાતો વિગતથી સમજાવાય છે. અને તેમની પણ ગેડ બેસે છે.
(૨) મૂળ તો “અહમ્' મિશ્રિત આગ્રહ હશે તો ગમે તેવી દલીલયુક્ત વાત હશે, તોય સામાને ગળે તે વાત ઊતરશે જ નહિ. અને આપણો અહમ્ અને તેમનો અહમ્ ટકરાશે. એટલે માત્ર સંઘર્ષ જ જન્મશે. અહીંયાં આપણે દુઃખી-દુઃખી થઈ જવાના કે “આ બે અને બે ચાર' જેવી વાત હોવા છતાં કેમ સમજતો નથી એવું લાગવાનું. પરંતુ આપણા અહમ્ મિશ્રિત આગ્રહને છોડી દઈશું તો સામેના માણસને તેનો સાનુકૂળ પડઘો પાડવાનું કાં તો જાતે મન થઈ જશે અથવા કુદરત મૈયા (એટલે કે આપણાં પુરુષાથી સિવાયના બીજા જે ચાર કારણો છે તે અનાયાસે મદદગાર થવાના.
(૩) હા અહીં એક વાત યાદ રાખવવાની. તે એ કે આપણાં અહમ્ મિશ્રિત આગ્રહોને આપણે છોડી દઈએ અને સામેના અહમ્ મિશ્રિત આગ્રહોને ટેકો મળે તેમાંય કોઈ વાર ઘણી વાર તો સામાના અહમને ટેકો મળે ઉપરાંત ઘણાંને અન્યાય થતો લાગે તો શું કરવું? ત્યાં જપ, ત્યાગ કે તપ કાંઈક કરવા, જેથી અન્યાયના પ્રતિકારનું કર્તવ્ય પણ પૂરેપૂરું બનાવ્યું લેખાય. આ વાત સામાને કહેવી નહીં, સહેજે સહેજે પ્રગટ થઈ જાય તો જુદી વાત છે.
(૪) મતલબ વિશ્વમયતાનો માર્ગ માત્ર આપણા એકલાના હાથની વાત નથી અને છતાં પુરુષાર્થનું ક્ષેત્ર પોતાના જ હાથની વાત હોય તે વારંવાર વિચાર વિવેકથી ગળીને ખેડ્યા કરવું ઘટે.
- સંતબાલ
તા. 26-12-75
જૂની ટેવોને પાયાથી હલબલાવી મૂકો
(૧) ગુરુદેવનું સાંનિધ્ય ગમે છે. પરંતુ સ્વચ્છંદ, અહંકાર, રાગ-દ્વેષ અને મમતા ક્યાં ક્યાં પજવે છે તે અંગેનું ઊંડું નિરીક્ષણ થવામાં મુશ્કેલી પડતી લાગે છે. તે અંગે વારંવાર ઊંડાણથી વ્યાપકતાથી વિચારવું પડશે.
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે