________________
આત્મા માત્ર શરીરવ્યાપી નથી, તે વિશ્વવ્યાપી ઈશ્વરરૂપ મહાચેતના સાથે પણ સંબંધિત છે વગેરે.”
આ વાંચી કુદરતી જ આત્મવિકાસ કેમ થાય, એનો વિચાર તક્ષણ strike થયો. આત્મા અને વિશ્વવ્યાપી મહાચેતનાનો સંબંધ બંધાય તો જ આ શક્ય બને એમ પણ સ્પષ્ટ દેખાયું. ગુરુદેવની હાજરીમાં, સમુદ્રકાંઠાના સુંદર અને સાફ વાતાવરણમાં. અસ્તાચળમાં જઈ રહેલા સૂર્યનારાયણનાં મોહક અને મુગ્ધ કરનારા દશ્ય વચ્ચે, દૃષ્ટિ એ વખતે અડધી ગુરુદેવના મુખારવિંદ પર અને અડધી ક્ષિતિજ પર બરાબર કેન્દ્રિત કુદરતી જ થઈ હતી. લખાણકામમાં ( Fair કોપી કરવાના) હતો તેથી મને થતું કે આ વખતે ડાયરીમાં લખવા જેવું ખાસ છે નહિ. પણ આજે તો અચાનક જ આ ગહન અને બરાબર ગેડ ન બેસતો મુદ્દો સમજાઈ ગયો. પછી તો ગુરુદેવ સાથે વાતો કરી વધુ સમજણ અને ઉન્નતિ માટે, વિશ્વમયતા-ઈશ્વરમયતા શા માટે આવશ્યક તે ઘણું વધુ ઉપરના લખાણથી સમજાયું.
તા. 9-5-74, પૂના
“વિચારએકતા” અને “જગત્યાત્ ગનો અર્થ
વિચારએકતા અંગે કેટલાક ટેકનીક્લ મુદાઓ-આચરણને સમજણમાં આવતી મુશ્કેલીઓ અંગે - ગુરુદેવ પાસેથી વધુ સમજવા ઇચ્છું છું તે આ છે :
(૧) વિચારએકતા સહજ આવે કે પ્રયત્નપૂર્વક તે લાવતાં એમાં કૃત્રિમતા આવી ન જાય ?
(૨) દાંત જરા મોટું છે, પણ સમજવા માટે લીધું છે. જાનકીજી સાથે વિચારએકતા પહેલેથી જ રામની હતી કે પાછળથી આવી, આ સૂક્ષ્મ મુદ્દાનો ઉલ્લેખ રામાયણમાં જણાતો નથી. જ્યારે હનુમાન, સુગ્રીવ જેવા વિચારપુત્રો રામને સહજ મળે છે. લક્ષ્મણ-ભરત જેવા ભાઈઓનો પણ વિનય, ભ્રાતૃપ્રેમ અને પૂજ્યભાવ બાદ કરતાં વિચાર એકતા કેટલી હતી તે પ્રશ્ન જ છે. ટૂંકમાં ‘વિચાર એકતા” લોહીના સંબંધોમાં પ્રયત્નપૂર્વક લાવવાથી તેની Beauty ચાલી જતી નથી ?
(૩) સામાની હા એ હા કરવી હોય, અને એ રીતે સંઘર્ષ ટાળી જીવવાનું તો ઘણાંએ દંપતીઓ કરતાં હોય છે. તેમાં અન્યોન્ય તેજ વિકાસ નથી થતો. આંટી આવે છે “વિચાર એકતાની વાતમાં જ્યાં one step forward જવાનું છે, સંઘર્ષની વાત ગૌણ બની જાય છે. આ કેમ થાય તે નથી સમજાતું. અહીં લેવું કે હા એ હા
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
