________________
તા. 26-4-74
વિશ્વમયતાનો માર્ગ ઠીક ઠીક રીતે ઉઘડતો જાય છે. આ વિકાસની જ વાત છે પણ એમાં જેમ એક બાજુ સરળતા વધશે તેમ બીજી બાજુ મુશ્કેલી પણ વધવાની. કારણ કે એક યા બીજા પ્રકારે “અહમને જેટલો ધક્કો લાગશે તેટલે અંશે દ્વિધા પણ વધવાની. કોઈ વાર વધુ વધશે પરંતુ અંદરથી જ પાછું બળ મળ્યા કરશે, તે સારી વસ્તુ છે.' ચિંચણ, ૨૮-૪-૭૪
- “સંતબાલ? ગુરુદેવે નીચેના શ્લોકો લખી આપ્યા :
(૧) “બ્રહાચર્ય રક્ષત, વીર્ય રક્ષતુ પાર્શ્વ - ૨૧ વાર (૨) “ૐ કુરુ શાન્તિ ૐ કુરુ શાન્તિ
કુરુ કુરુ શાન્તિ કુરુ શાન્તિ’ - ૨૧ વાર દરમ્યાન “મૃત્યુ કાળનો અમૃત ખોળો’ની છપાવવા ધારેલી પુસ્તિકા માટે ગુરુદેવે લખેલા લખાણની Fair copy અને નકલો કરવાનું, આમ જોઈએ તો કંટાળાજનક કામ કરવાનું રહ્યું. લખાણ લખતો ગયો તેમ તેમ કંટાળો તો બાજુએ રહ્યો, પણ વધુ ને વધુ રસ આવતો ગયો. ને સાથે સાથે જ્ઞાન પણ મળવા લાગ્યું. કાર્યની વિશાળતાને લીધે, આ જાતનું પુસ્તક માટેનું લખાણ વર્ષો બાદ ગુરુદેવે લખ્યું – મારા માટે તો આ જાતનું આવું લખાણ પ્રથમ જ જોવાનું થયું. ઉપરાંત, વિષય પણ ગહન અને ગૂઢ – મૃત્યુનો - એટલે જીવનના સરવાળારૂપ. આ બાબતમાં ગુરુદેવનું દર્શન અને જ્ઞાન, કેટલાં સ્પષ્ટ અને તલસ્પર્શી છે, વગેરે Factors પણ લખાણમાં જોવા-જાણવા મળ્યાં. લખાણનું નિમિત્ત તો લીલાવતીબાઈ સાધ્વીજીના વૃદ્ધ પિતા માટે (આ લખાણ) પ્રયત્નપૂર્વક સમય કાઢી, ધ્યેય લક્ષે ગુરુદેવે થોડા સમયમાં જ લખી તૈયાર કર્યું છે. ટૂંકમાં બીજા ગમે તે માટે આ જીવન ઉપયોગી લખાણ હોય તો પણ મને તો તે લાભકર્તા થયું. કેટલાક વિશ્વલક્ષી પ્રશ્નોનો જવાબ પણ મને આ લખાણમાંથી મળી ગયો, કારણ ગુરુદેવની આજની આધ્યાત્મિક દૃષ્ટિ અને કક્ષા એટલાં વિશાળ, ઉચ્ચ અને ઊંડાં છે કે, જેને જે રુચિ હોય તે આ સાગર'માંથી મેળવી શકે તેવું છે.
આજ સાંજે દરિયાતટે બેઠા હતા. ત્યાં બીજી વાતોમાં શ્લોક ૨૧ (મૃત્યુ કાળનો અમૃત ખોળાનો) અંગે આત્મા-ચૈતન્યની વાત સહજ નીકળી, આમાં ભાવના દસમીમાં ગુરુદેવ લખે છે, “આખાયે વિશ્વનું ચિંતન તો કરવું જ પડે છે. કારણ
શ્રી સદગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
