________________
આજ સુધીના વીતેલી જિંદગી પ્રત્યે હાર્દિક પસ્તાવાની તમોને ડાયરીમાં ઘણીવાર હવે થતી જોઈ એક રીતે “જિજ્ઞાસા દ્વાર ઉઘડ્યાનો આનંદ થાય છે તો બીજી રીતે લાઘવગ્રંથી’ ન પેસી જાય તે માટે “ભૂલ બધીએ ભૂલી જાજે, કદી જો ભૂલ કબૂલી જજે” એ કડી યાદ રાખી જોમવંત પણે “કંઈ લાખો નિરાશામાં અમર આશા છુપાઈ છે” એ આશા અને ઉત્સાહનું ભાથું લઈ દોડ્યું જવાનું છે તે ન ભુલાય. એ યાદ રાખવાનું સૂચવવાનું પણ મન થાય છે જ.
ભૂલ કરીને જ માનવી હંમેશાં મહાન બનતો રહ્યો છે. એનો અર્થ એ નહીં કે ભૂલો કર્યો જવી, એનો અર્થ એટલોજ કે ભૂલોને પણ છેવટે તો ભૂલી જવાની છે.
ઉપયોગ, જાગૃતિ, અંતર્મુખતા વગેરે “સંત-શિષ્યપત્ર સુધા”માંના શબ્દોજ સવિશેષે યાદ રાખી હવેથી જીવન જીવવાનું છે.
“વિશ્વમયતા”ને માર્ગે મુશીબતો તો ડગલે ને પગલે આવશેજ. પણ સાથોસાથ કુદરતી મદદનો પણ સાથે સાથે ડગલે ને પગલે અનુભવ પણ થવા લાગશેજ. એટલું જ નહીં બલકે આપણામાં સહજપણે સર્વોપરી પણું પણ ફૂટી નીકળશે. તા. 27-5-78
સંતબાલ
તા. 2-5-18
પુરુષાર્થમાં શ્રદ્ધાનું સ્થાન પ્રશ્ન : “પુરુષાર્થ – પ્રયત્નો - સાથે શ્રદ્ધા - ધીરજનો કેમ મેળ પાડવો, પ્રયતો ક્યાં અટકાવવા અને શ્રદ્ધા ક્યાંથી શરૂ કરવી – આની ગમ પડતી નથી.”
ઉત્તર : (ભોજન લેતાં ગુરુદેવ બોલ્યા) “પુરુષાર્થ અને શ્રદ્ધા અલગ અલગ નથી. મૂળ વાત છે પુરુષાર્થ કરવા છતાં પરિણામ ધાર્યું ન આવે ત્યારે થતી અધીરાઈ અને અસ્વસ્થતાને રોકવાની. પુરુષાર્થ ચાલુજ રાખવો, પણ અમુક stage પર લાગે કે ધાર્યું પરિણામ આવતું નથી માટે કાં તો ભૂલ થતી હશે અગર તો પ્રયત્નો બંધ કરી દેવા નિરાશ થઈને. બસ અહીં જ શ્રદ્ધાપૂર્વક પણ થોડો વધુ પુરુષાર્થ સ્વસ્થતાથી ચાલુ રાખવો અને પરિણામ કુદરત પર છોડી શાંત - અચલ રહેવું. શ્રદ્ધા એ મનનો વિષય - ગુણ છે, તેનેજ આ રીતે આગળ લાવી પ્રયતોમાં શિથિલ
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વની વાતો - ૧૩
