________________
આદર્શ.
૧૫૫
“સર્વ ક્ષેત્રમાં રહીએ તો પણ આત્મભાન નહીં વિસરીએ'નો સંતબાલજીનો
બધા વક્તાઓ બોલી રહ્યા બાદ સાધ્વીજી દમયંતીબાઈ બોલ્યાં :
આજ સુધી અમારી એવી સમજ હતી અને હજુ પણ અમુક અંશે છે કે આધ્યાત્મિક સાધના કરવી હોય તો સંસારની આ બધી ખટપટ અને માથાકૂટમાં સાધુએ ભાગ ન લેવો જોઈએ. પણ મુંબઈમાં આ વખતે સંતબાલજીને અમે જોયા,. જાણ્યા, સમજ્યાં અને પ્રત્યક્ષ સહવાસમાં થોડા દિવસો આવ્યાં ત્યારે અમારો ઉપર્યુક્ત ભ્રમ ભાંગ્યો છે. “સર્વ ક્ષેત્રમાં રહીએ તો પણ આત્મભાન નહીં વિસરીએ’ એ આદર્શ પોતાના જીવનમાં મહારાજશ્રીએ (સંતબાલજીએ) ચરિતાર્થ કરી બતાવ્યો છે એમ અમને લાગ્યું તેથી અમે વિચારતાં થઈ ગયાં છીએ. તેઓ દરેક ક્ષેત્ર અને સ્થળના પ્રશ્નો લે છે છતાં અલિપ્ત રહી આત્મભાન (જાગૃતિ) સતત રાખે છે એ પણ અમે જોયું.
ટ
ગુરુદેવનું પૂર્ણાહુતિ પ્રવચન
અહીં આવ્યો ત્યારે થતું હતું કે થોડું ઘણું ઘર્ષણ ક્યાંક તો થવાનું. ચીમનભાઈ (સી. શાહ)એ પણ કહેલું કે વધુ ઓછો સંઘર્ષ થશે પણ તે અનિવાર્ય છે. પણ ગુરુદેવની કૃપાથી અને નિસર્ગ મૈયાની દયાથી આ મહિનાઓમાં સંઘર્ષ નહીં, સ્નેહનોજ વિપુલ પ્રમાણમાં મને અનુભવ થયો છે. એક માટુંગામાં સ્વીકાર ન થયો તે સિવાય બધા સ્થળોએ ઉપાશ્રયોમાં ઊતરવાનું થયું. લોક માનસમાં આ પરિવર્તનનું મારે મન ઘણું મોટું મૂલ્ય છે.
❀
સાધુઓએ ગૃહસ્થના જીવનની ચિંતા ન કરવી અને કેવળ સ્વ-સાધનામાં મચ્યા રહેવું તેમાં કર્તવ્ય ક્ષતિ છે.
આધુનિક જીવનના એવા જટિલ અને ભારે પ્રશ્નો રોજ-બ-રોજ સંસારીને આવતા હોય છે કે નિસ્વાર્થી અને નિસ્પૃહી સાધુ સંતોનું માર્ગદર્શન સતત તેઓને મળતું રહે તો જીવન હળવું બને. આમ વર્તમાન યુગે સાધુ સંતોની જવાબદારી મારા નમ્ર મને ઘણીજ છે, જે સમજે તેને બાકી સંસારી ગૃહસ્થના જીવનની ચિંતા ન કરવી, તેના દુઃખમાં ભાગ ન લેવો અને કેવળ સ્વસાધનામાં સાધુએ મચ્યા રહેવું તેમાં કર્તવ્યક્ષતિ છે તે યોગ્ય નથી.
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
