________________
૧૩૦
ઘણા સમય પહેલાં ચિંચણમાં એક સાંજે ફરતાં ગુરુદેવ બોલ્યા :
“સુધારો જલદી કરવાની ધગશ અને તીવ્ર ભાવનાએ, તે દિવસોમાં સમાજથી અળગા પડીને આંચકો આપવાની મારી જે કાર્ય પદ્ધતિ હતી તે બરાબર ન થયું તેમ પાછળથી મને લાગ્યું. આથી એક યા બીજી રીતે સમાજ સંપર્ક-જૈનનો પછીથી વધારવા તરફ ઝોક રહ્યો છે, તે બધી રીતે વિચારતાં યોગ્ય અને કાર્યસાધક જણાય છે. એકલા અટૂલા પડી જવાથી આપણી વાત સો ટકા સાચી હોય તો પણ સમાજ સુધારણા કે ધર્મક્રાંતિ થઈ શકતાં નથી. આ માટે મેરુ જેવડી અસીમ ધીરજ રાખી, બધાને સાથે લઈને ચાલવું તે સરવાળે કાર્યસાધક અને લાભકર્તા થાય છે.”
સાધ-દર્શનના ભૌતિક લાભોનો પ્રચાર ન થવો જોઈએ; એ પ્રચાર થાય ત્યાં સારી પેઠે વિરોધ કરતા રહેવું જોઈએ.
સામાન્ય રીતે જે સભામાં સાધુ-સાધ્વીઓ વિરાજમાન હોય ત્યાં તાળીઓ પાડવાનો જૈનોમાં નિષેધ કરાતો હોય છે. તા. 23-6-77
- સંતબાલ
મુંબઈ વિહારયાત્રા અંગે ગુરુદેવના પ્રત્યાઘાતો
મુંબઈની વિહારયાત્રાના ટૂંકા વિ.વા. તા. ૧૬-૬-૭૭ના અગ્રલેખથી ખ્યાલ આવ્યો જ હશે કે દેરાવાસી સ્થાનકવાસી ઉપાશ્રયોનાં દ્વારો આપોઆપ ઊઘડી ગયાં ! હા, માટુંગા ઉપાશ્રયમાં વિરોધ છે તે ખબર મળતાં અને ત્યાંના સંઘનું આમંત્રણ ન હોવાથી ત્યાં જવાયું ન હતું. પણ શ્રી ચીમનભાઈ ચકુભાઈના ટૂંકા પત્રમાં તેઓના ઊંડા અનુભવે તેમાં શ્રાવકો કરતાં કેટલાંક સાધુ સાધ્વીઓનું વલણ મુખ્ય કારણ જણાયું છે ! ખેર ! આપણે તો વિરોધી લોકોને અને ખાસ તો સાધુ સાધ્વીઓને સાથેજ લેવા છે. આમ જોઈએ તો કોઈ સાધુ સાધ્વી પૈકીનું પ્રત્યક્ષમાં વિરોધનું વલણ દેખાયું નહીં, એટલુંજ નહીં બલકે કેટલાંક સાધુ સાધ્વીઓએ સાથે એકાસને બેસી કે નજીક વ્યાખ્યાનમાં આવીને લાભ લીધો ! અરે, માટુંગામાં પણ હું ગોચરી નીકળ્યો ત્યારે ખ્યાલ આવતાં, તે વખતે માટુંગા ઉપાશ્રયમાં ગિરીશ મુનિ ઠા. ર વિરાજતા હતા, તેમને ખબર પડતાંજ તેઓ બહાર આવી, હાથ પકડી પ્રેમથી અંદર (ઉપાશ્રયની અંદર) લઈ જવા ઈચ્છતા હતા પણ સર્વાનુમત ન હોવાથી તે સ્થાનમાં હું નહીં આવી શકું ! ટૂંકમાં વાતાવરણ એને લીધે ઘણું સ્વચ્છ થતું હોય છે. શ્રી
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
