________________
વૈરાગ્ય રંગે ચડી ચિત્ત રંગું, શ્રદ્ધા તણો વાસ વળી વસાવું; ત્યાં શીધ્ર એ વાદળ વાયુભિન્ન, વૃત્તિ કરે તેમજ ચિત્ત ખિન્ન. ૩૦ લાગે ન ત્યારે દિલ કામકાજે, સત્સંગ તો શાપ સમાન ભાસે; સ્નેહી સગું આગસમું અકારું, બને બધુંયે જગ ખારું ખારું. ૩૧ વીતે ક્ષણો એ અવળી બધી જ્યાં, અનર્થ ત્યાં એક અધિક આવે; તર્ક વિતર્કે મનડું મૂંઝાવે, રગે રગે વ્યાપક અશ્રદ્ધા. ૩૨ આ છે બૂર આ નબળું નઠારું, આ બુદ્ધિહીણું બગડેલ ખારું; આ તો બધાંયે ૨ખડે બિચારાં, ન કોઈ જ્ઞાની મુજ શો અહીંયાં. ૩૩ ઓછું કરીને અદકું બતાવું, ને ત્યાગનો દંભ ઘણો ધરાવું; વિશ્વાસઘાત બહુને બનાવું, ઈર્ષાની હોળી ઉર ના લગાવું. ૩૪ મિથ્યાભિમાને ભટકી ભમું હું, સાચું ખરે સંયમલક્ષ્ય ચૂકું; ઘણા નિરાશા ઉભયે વણાઉં,
નાચું બનીને જડવૃત્તિતંતુ. ૩૫ વા'લા! વેગે વિષમ પથમાં કલાન્ત છું ભાળ લેજે, દૂરે હો તો દિલ ધરી દયા દિવ્યચક્ષુ જ દેજે; તે સંસારે ઉદધિ તરવા નાવડી એક મારી, થાકેલાને વિકટ રણમાં છાંયડી એક તારી. ૩૬
૪૩
