________________
૩૬
નાનચંદભાઈ જિજ્ઞાસાથી પૂછે છે: “સમાજની શુદ્ધિ કરવી કેવી રીતે ? - સંતબાલજી કહેઃ “અસત્યને ઉઘાડું પાડવું, ગુનાને પ્રગટ કરે, પાપને અપ્રતિષ્ઠિત કરવું છતાં ગુનેગાર પ્રત્યે અંતરમાં પ્રેમ રાખો, ગુનો કરતો હોય ત્યાં સુધી સમાજમાં ગુનેગારને પ્રતિષ્ઠા ન આપવી.
ગુનાની ન પ્રતિષ્ઠા છે. એવા સમાજ જાગૃતિ; થશે ત્યારે જ પસ્તા, ગુનેગાર જરૂરથી.'
નાનચંદભાઈને માર્ગ મળી ગયો. બગડમાં શુદ્ધિપ્રાગ આદર્યો. પ્રાર્થનાસભા તથા સૂત્રોચ્ચાર સાથે પ્રભાતફેરી શરૂ કરી. ગામેગામથી ખેડૂત મંડળની ટુકડી પ્રાર્થનામય ઉપવાસ કરવા આવે. પોતે પણ ગામ હિંમત ન બતાવે ત્યાં સુધી ગામનું પાણી ન પીવાને સંકલ્પ કરી મોટેરાને શરમાવ્યા. ધીમે ધીમે ભજન, ધૂન, કાંતણ ને પ્રાર્થનામાં બાળકો અને મોટા આવવા લાગ્યાં. હિંમત આવવા લાગી. નાનચંદભાઈ પણ આ ગુનેગારો જે વર્ગના હતા તેમને સંબોધીને તેઓ ધર્મ ચુકે છે એમ રપષ્ટ કહેવા લાગ્યા. પાંચ પંદર દિવસમાં ભય ખંખેરાઈ ગયો, સમાજમાં જાગૃતિ આવી અને જ્યાં ચાતુર્માસ પૂરા કરી સંતબાલજી બગડ પધારે છે ત્યાં તે વાત પ્રગટ થઈ. ત્યાં તે ગુનેગારો પણ નરમ પડી સમાધાન માટે તૈયાર થયા, નાનચંદભાઈ એ મહારાજશ્રી પાસે વાત મૂકી.
મહારાજશ્રી કહેઃ “પોલીસને સેંપવાને, શરીર સજાનો કે દંડનો આપણે માગ નથી. કેમ કે,
