________________
૧૦૦.
જુદા જુદા કથાકારના ભાવે પણ માણતા. પૂ. ડોંગરેજી, માધવતીર્થ, કૃષ્ણશંકરશાસ્ત્રીજી વગેરેની શૌલી તેમને ગમતી. સંતબાલજીના “જૈન દૃષ્ટિએ ગીતાદર્શન' પર વાંચન-ચિંતન કરી સંક્ષેપ ોંધ પણ તૈયાર કરી હતી. સ્વયંને જે સૂઝતું તેની પણ નોંધ રાખતા હતા. જે વાંચે તેની પોતાના જીવન સાથે તુલના કરતા અને સુઅધ્યાયને સ્વાધ્યાયરૂપે પચાવતા હતા, પચેલાને જીવનમાં ઉતારતા હતા. આથી એમનામાં જ્ઞાન અને આચરણ વચ્ચેને સુંદર સુમેળ જોવા મળતો હતો, એ જ વાંચનની વિશિષ્ટતા હતી.
સિદ્ધનાથ મહાદેવ પાસે કુટિર સર્વાગી સાધના મહીં, એવો કે કાળ આવતા, એકાંતે મૌન સેવીને, આત્મા ઊંડાણમાં જતો. છોડે છે સંગ સીને જે, તેને નિસગ ગોદ દે; ભેટાવે માતૃરૂપે ત્યાં, પ્રેમામૃત નિમિત્ત કે.
- સંતબાલ કાશીરામભાઈના ખેતરમાં પૂર્ણ મૌનથી એક વર્ષ રહી પછી સાણંદ નજીક સિદ્ધનાથ મહાદેવના મંદિર પાસેની રૂખડાનાં છાયાની ઓથે ઝૂંપડી બાંધી નાનચંદ. ભાઈ ચારેક વરસ ત્યાં જ રહ્યા. તેઓ આઠ કલાક મૌન રાખતા. ભિક્ષા માટે ગામમાં આવતા. સત્સંગ નિમિત્તે પ્રાર્થના પછી, કે ગામની અનુકૂળતા પ્રમાણે આઠ કલાકના મન પછી ક્યારેક વાર્તાલાપ આપતા હતા. એમનો અંતરંગ વૈરાગ્ય, એમનું સતતું વહેતું વાત્સલ્ય, એમની સર્વ,
