________________
૪૨૬
ગીતા દર્શન
रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनी मरुतश्चोष्मपाश्च । गन्धर्व यक्षासुरसिद्धसंघा वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥२।। रुपं महत्ते बहुवकत्रनेत्रं महाबाहो बाहुबाहूरुपादम् । बहूदरं बहुदंष्ट्राकराल दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम् ||२३|| नमःस्पृशं दीप्तमनेकवर्ण व्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम् । दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ||२४।। दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि दृष्ट्ववेव कालानलसन्निभानि । दिशो न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगन्निवास ||२५|| આ દેવનાં જૂથ તેમાં પ્રવેશે, બીધેલ કોઈ કર જોડી પ્રાર્થે; "સ્વરિત” કહી સિદ્ધ મહર્ષિ સંઘ, સ્તવે તને પુષ્કળ સ્તુતિઓથી. ૨૧ રદ્રો સૂર્યો વિશ્વદેવા વસઓ, સાધ્યો પિત્રી અશ્વિનો સિદ્ધસંઘ; ગંધર્વ યક્ષો અસુરો મરતો, જુએ તને વિસ્મિત થે બધાય. ૨૨ घiyभो, सायण, मा५, पाय, ३२ टो, ३२, पेट हेपी; ता महाब ! महान ३५, પામ્યા વ્યથા લોક જ, તેમ હુંય. ૨૩
