________________
પ્રસ્તાવના
જાળવીને શ્લોકમાં રચે એથી કંઈ હાનિ નથી. એટલે હવે ૭૦૦ શ્લોક જ કેમ? વધુ કેમ નહિ? આવી શંકાની જરૂર નથી. અને જેઓ મહાભારતમાં કહેલું તે માનવસંહારક યુદ્ધ નહિ, પણ આંતરપ્રવૃતિઓનું યુદ્ધ માને છે, તેમણે તો વ્યાસમુનિનું આ આધ્યાત્મિક કાવ્ય માનવું એ પણ કંઈ ખોટું નથી. ગીતા તો બને માન્યતામાં સંમત છે. કારણ કે એનું વલણ આધ્યાત્મિક જ છે. અને એ એમ પણ કહે જ છે કે"વૃક્નીઓમાં હું વાસુદેવ છું. પાંડવોમાં ધનંજય છું અને મુનિઓમાં વ્યાસ છું.” (૧૦-૩૭). આ ગીતા ગ્રંથનું નામકરણ
આ ગ્રંથનું નામ "ગીતાદર્શન” છે. ગીતાનો અંતરનાદ શો છે, તે આ ગ્રંથને વાંચનાર જોઈ શકશે. ગીતાદર્શનમાં ડોકિયું કરનાર વાચક પોતે પણ કઈ ભૂમિકાએ ઊભો છે, તે ભૂમિકાનું દર્શન કરી શકશે. આ ગીતા દર્શનને જૈનદષ્ટિએ ગીતા પણ કહી શકાય કારણ કે એમાં, હું ગીતામાં જે આરપાર જૈનદષ્ટિએ જોઉં છું તેનું જૈનસૂત્રો દ્વારા નિરૂપણ કરાયું છે. આ ગ્રંથના વાચકને
આ ગ્રંથવાચકને આ સિવાયનું બીજું તો ગીતાના અનુવાદ, નોંધ, ટિપ્પણ, ઉપોદઘાત, ઉપસંહાર, પરિશિષ્ટ અને તે ઉપરાંત પણ 'ગીતાસાર” જે જુદી જ નાની પુસ્તિકામાં અપાય એ રીતે જુદો તારવ્યો છે, તે કહી આપશે. આ ગ્રંથ છૂટક છૂટક એમ લગભગ આજે ચાર વર્ષે પૂરો થાય છે. એમાંના વિચારો પુનરુકિતથી રજૂ ન થાય એવી કાળજી રાખવા છતાં પુનરુકિત મને બે ચાર સ્થળે ખાસ લાગી
છે, પણ તે બાદ કરવા જતાં સંકલના ભંગ થતો હોઈને તે સ્થળો એમ જ રહેવા દિીધાં છે. ત્યાં એ દર્શાવેલ છે.
ગુજરાતી સમશ્લોકીમાં મૂળના વૃત્તની ઢબે જ વૃત્ત રાખી ભાવને લાવવા માટે પ્રયત્ન કર્યો છે.
મૂળનાં વૃત્તો ભાષાંતરમાં પ્રાય: રાખ્યાં છે; છતાં જ્યાં જ્યાં આર્ષપ્રયોગી વૃત્તો છે, ત્યાં ચાલુ વૃત્તો રાખ્યાં છે.
ગીતામાં મોટે ભાગે અનુષ્ટ્રપ છંદો છે. સમશ્લોકી અનુષ્ટ્રપ છંદોમાં, માત્ર છઠ્ઠો, પાંચમો અને સાતમો અક્ષર જ નવા નિયમ પ્રમાણે જાળવવાનો ખ્યાલ રાખ્યો છે.અને એમાં પણ હ્રસ્વદીર્થની છૂટ કયાંક લીધી છે, સરળતા તથા મૂળ
