________________
વાત પણ આપણે યાદ રાખવાની છે. જેની જેટલી જમીન હશે તેને તેટલી જ રહેવાની છે. ફક્ત અરસપરસ ફેરબદલી થશે. એટલે જો આપણે ગામને એક કુટુંબની જેમ માનીશું તો બહુ આંચકો નહિ લાગે. સરકાર એકીકરણ માટે ગમે તે જાતનું વિચારતી હોય પણ મારા વિચાર પ્રમાણે હું તમને ખાસ આગ્રહ એટલા માટે કરું છું કે આપણે ગામ અને આખા પ્રદેશની નિયોજનની દૃષ્ટિએ આ વસ્તુ આપણી જાતે કરવી પડશે તેને બદલે જો આવે જ છે તો આપણે હોંશથી સ્વીકારી લઈએ અને એમાં આવતી સાચી મુશ્કેલીઓ નિવારીએ. એટલા માટે જ આ ઠરાવ દ્વારા સરકારને આપણે વિનંતી કરીએ છીએ કે એકીકરણ વખતે આપણા એક કાર્યકરને હાજર રાખે અને ગામ આગેવાનો અમલદારોને સહકાર આપે જેથી વળ પ્રમાણે અને સૌને સંતોષ થાય તેવી રીતે પ્લૉટ પાડી શકાય.’
પણ આજે વ્યક્તિગત જીવન જીવવાનું ખૂબ કોઠે પડી ગયું છે, જે જમીન પોતાની માની છે અને તેની સાથે જે મમતા બંધાઈ ગઈ છે તે છોડવી ગમતી નથી. આ કારણોથી સભામાં પ્લૉટ સંબંધી વિરોધ દેખાવા લાગ્યો એટલે કેટલાક કાર્યકરોને લાગ્યું કે લોકોને ન ગમતું હોય તો આ ઠરાવ પડતો મુકાય તો સારું; જેથી મંડળ બાબતમાં ખોટી છાપ ન ઊઠે. પણ પૂ. સંતબાલજીએ આગ્રહ રાખ્યો અને છેવટે ઠરાવ પસાર પણ થયો.
આ ઉપર શ્રી રવિશંકર મહારાજે એક સુંદર દૃષ્ટાંત આપ્યું. તેમણે કહ્યું કે સભાને ઠરાવ ના ગમ્યો તેને ના પાડવા જેટલી હિંમત બતાવી તે ઉત્તમ છે. વળી કેટલાકે એમ પણ કહ્યું કે ઠરાવ જ ના મૂકશો. પણ એ તો પેલા સસલા જેવી વાત છે. સસલા પાછળ કૂતરું પડ્યું અને દોડતાં દોડતાં બહુ થાકી ગયું ત્યારે કોઈ જોઈ ન જાય તે માટે કાન આગળ કર્યા અને થોભ્યું. પણ એથી તો એ પકડાઈ જાય છે. તેમ ઠરાવ નહિ મૂકો તેથી કાયદો અટકશે નહિ. એ તો આવી પહોંચ્યો છે. એટલે મહારાજશ્રીના વચનને વિચારપૂર્વકની શ્રદ્ધાથી તમે સ્વીકાર્યું તે ખૂબ સારું કર્યુ છે.
બપોરના પશુ હરીફાઈ રાખી હતી. તેમાં આસપાસનાં ૧૨ ગામોએ ભાગ લીધો હતો. ૮૮ ગાયો, ૧૭ જોડ બળદ અને ૧૦ સાંઢ આણ્યા હતા. આનું ઉદ્ઘાટન લોકસેવક શ્રી બબલભાઈ મહેતાએ કર્યું હતું. શ્રી ફલજીભાઈ ડાભીએ સૌનો આભાર માન્યો હતો.
સાધુતાની પગદંડી
૧૧૩
